Süzüldüm Kartal gibi gecenin ensesine,
Nice şikâr can verdi kınımın kılıcından,
Gözümü fersiz koyan bir gönül perdesine,
Takıldı kirpiklerim yandım gam acısından.
Hani fırtınaların rüzgarların sesine,
Aynadır, nimettir, cana can dosttur!
Senin çün ateşe dalar ki kardeş,
Yazdığı mektuplar fermânî nottur,
Karşılık vermezsen olursun türdeş.
Birlikte akan su kader bağıdır,
Âlem sesten ve renkten bin bir vardan ibâret,
Hepsinde ayrı bir hâl, ayrı ayrı mahâret,
En çalışkan karınca ne üretir bilinmez,
Sırrına eremedi, ne bilim ne kerâmet.
Kim ne çağırıyorsa kulağım onu duyar,
Kim ne yediriyorsa karnım onunla doyar,
Kim ne iş veriyorsa fırçam onları boyar,
Ne beklersin be miskin, çekilmez sana miyar.
Düşünce, söz ve kalem yazının öncüsüdür
Bilinç çözülemedi, muammâda öncüdür
Vahiyle indirilen kelâmdan sonra kalem
Resul kelâmda elçi, söz kalemde öncüdür
Bedende aşk, ruhta aşk;
Yerlerde aşk, gökte aşk,
Yalın ayak yürünmez-
Kerata aşk, çizme aşk.
Başta aşk, ayakta aşk;
Bir âdemi öldüren bin âlem öldürmüştür,
Maktul için adâlet Allah için Kısastır,
Öç almak ve intikam nesiller söndürmüştür,
İdâm ile yok etmek siyasi ihtisastır.
Pehlivan pek çalışır güçlü kılar organı,
En bükülmez bilekler musallâ da son bulur,
Gerçek yiğit odur ki üstündeki yorganı,
Müezzin sesi ile kaldırıp kıyam durur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!