Yaşam dipsiz bir kuyu,
İnsanların gözlerinde.
O gözlerdeki yalan,
Ölüm denen hakikatte.
En uzak mesafeler,
Gidiyorum, için için yanarak,
Gün ve gün içimde büyür ecelim.
Dalıyorum uzaklara, ıpıslak,
Gönül gözüme gözüktü ecelim.
Hasretinden bedenim paramparça,
Düşünce yaprak kurur dal,
Hakikati basar efkâr.
Fısıltı gibi bir hayal,
Ecel vakti gelir bir gün.
Her kervan bir gün yorulur,
Vakit tamam,
Yine geldi gitme vakti.
Zaman ne getirir, belli olmaz.
Özlemle anacağım seni, Ege Denizi.
Ana kucağı gibi,
Kulak misafiri oldum,
Adımı duyunca aklını yitiriyormuş.
Derin bir iç geçirip,
Başından aşağı kaynar sular dökülüyormuş.
Üzüntüsüne tuz biber ekiyormuşum,
Saat gecenin üçü beşi,
Ne fark eder; yapayalnızsın yine.
Ansızın bir gün kalbin duruverecek,
Dişlerinin arasında o terane.
Doğarsın, sonra da ölürsün.
Yarım kalmış bir hikâye bu,
Yüreğimi sızım sızım sızlatan.
Nasıl bırakılırmış yarı yolda yaralı,
Nasıl kanatılırmış acı hiç yoktan.
Çaresiz bir yokluğun içinde,
Madem her şey manen adeta der ki,
Her hayrın başı olarak Bismillah.
Bismillah, ne çok bitmez bereket ki,
Tükenmez kuvvetle Elhamdülillah.
Zat’ın kudretinin mucizesine,
Yollar uzun, derman yoktur,
Elif diye, Elif diye;
Vuslat yarın, ferman yoktur,
Elif diye, Elif diye.
Ağlar bülbül güle karşı,
Sonsuz bir sevda suçu içindeyim,
Seviyorum seni, elimde değil.
Her an seninle, hep seni beklerim,
Bütün dünyam sensin, elimde değil.
Senle başlar her gün, senle biterim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!