Emre Soydan Şiirleri - Şair Emre Soydan

Hiç bir şeyi bosveremiyorum
Mesela evladı yeni ölmüş bir babayı
Bosveremiyorum
Kaçıp gitmekte olan gökyüzünü
Her defasında aynı saatte aynı yerde
Aynı zamanda ayrılmak koyuyor adama

Seni unutmaya hazırım artık
Geceleri uykum bile gelmeye başladı inanır mısın
Sabahlara kadar düşünmek hayal oldu
Zor oldu
Ama olmaya başladı
Seni bütün duygularımdan sakındım

Uzunca bir süre önce geldin bana
Uzunca bir süre önce
Daha çiçekler açmamıştı
Sürüler yeni yeni geliyordu
Göç ettiği diyarlardan
Baharla birlikte geldin sevgilim

Ben en çok da senin hayallerini sevdim
Mesele senin güzelliğin değildi gök yüzlüm
Senin de düşlerinde bir İstanbul vardı
Böyle uzundan uzadıya sultanahmet
Topkapı , Süleymaniye , boğaz köprüsü
Hele bir de iğne atsan yere düşmez

Vazgeçmek mi daha kötü kaybetmek mi
Mesela bir çocuk düşünün oyuncağını kaybetmiş
Yada oyun oynamaktan vazgeçmiş
Vazgeçmektir heralde daha vahimi
Mesela yolunu kaybetmiş bir garip
Ama daha yoldan vazgeçmemiş

İnsan
O ki
Yalnızlığı ararken daha çok kaybolur
Neyi isterse tam tersi vuku bulur
Son olur derin istekler
Hayaller sıra sıra beklerken sevda kuyruklarında

Yanlış yerden baktık hayata
Hep yanlış tarafta durduk
Yanlış bağladık hep
Ayakkabılarımızın bağcıklarını
Hep yanlış yüreklerde gezdirdi
Olsun

İstemiyorum böyle yaşamak
Işıkları sönsün arabaların
Kesilsin elektriği evlerin
Yıkılsın gökdelen taşlar
İnsandan büyük ne var

Zaman git gide yaklaşıyor
Git gide sana ayrılan zamanın tekrardan miladına gelmiş bulunmaktayız
Hatta çok yakınız
Sonrasında yaşanacak bütün karanlıklara
Asıl şimdi tam zamanı
Konuşulacak olan ne varsa

Yaprak döküyorum
Güzün verdiği yetkiye dayanarak
Bahardan vazgeçtim
Dallarımda bıçak yarası
Kollarımı budamışlar
Gölgesini kesmişler gövdemin