Senden sonra çok değiştim
Önceden de dengesizdim
Bir susar bir konuşurdum
Ağlamazdım
Ama gülmeyi de beceremezdi
Hayalet gözlerim
Sıradan birini sevmedim ben
Sıradan bir sevgi değildi gönlüme düşen bu sevda
Öyle sıradan birine şiirler yazmadım ben
Sesine mısralar dizmezdim yoksa
Gülüşüne hikayeler yazmazdım
Hiç değilse aklımı bulandırmazdı
Siz hiç içinizde birini öldürmeye başladınız mı
Ben başladım
Başlarken daha gözümün yaşını bile silmemiştim
Sigaram küllükte ciğerim gibi yanıyordu
Ciğerim yanıyordu
Sesimi çıkarmıyordum
Soğuk
Çok soğuk
Kalbim soğuk benim
Hiç bir yaranın sıcaklığı ısıtmaz bu soğukluğu
Uzakları aradikca yakınlara kör olmuş vücudum
Denizde kaybolan bir damla gibi bu soğukluk
Şehir bahane
Yaşamak bahane
İnsan duyuyorsa ayak seslerini bir sokaktan geçerken
Sessizliği iliklerinde kabarıyordur
Basarken kaldırım taşlarına hissediyorsa korkuyu
İnsan yaşarken ölüyordur
Son görüşüm değilse de bir önceki
Bir önceki değilse de kesin bir öncekidir
Eminim
Ondan sonra uzunca bir süre görmeyeceksin beni
Hatta daha net olursam
Uzunca bir süre hasret kalacak sana gözlerim
Bugün son günümüz olsun
En son sende kalsın bakışlarım
En son sana gülsün gözlerim
Hiç gülmediği gibi
Hiç dinmesin beynimdeki depremler
En son sana bakarken düşsün sonbahar yaprakları
Yavaş yavaş tükeniyorum sana
Yavaş yavaş unutuyorum
Yoruldum
Gidecek başka limanım kalmadı
Gemi battı
Kaptanı sarhoş oldu denizin leylasında
Işıkları söndürmüştüm o gece
Karanlıkta parlayan birşeyler arıyordum
O ki defterlerde tek hece
Karalayıp karalayıp siliyordum
Biliyordum gözlerimin dolduğunu
Ama ve lakin sevgilim
Ummuyordum böyle olacağını
Bilseydim büyür müydüm hiç
Banane ne hali varsa görsün insanlık
Ben mi kurtaracaktım sanki dünyayı
Bir gün batacaktı bu yeryüzü
Bir gün ebediyen solacaktı bitkiler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!