Emre Soydan Şiirleri - Şair Emre Soydan

Sesler duyuyorum
Harika sesler
Mutluluk sesleri
Çın çın ötüyor baharın gelişi uzaklardan
Sesler ve seslenişler
Haykırış sesleri korkunun parmaklıklarından

Neler var düşlerinde sessiz çocuk
Hangi gecenin karanlığında mahsursun
Hangi deryalara demir attinda
Sessizce ağlamaklı bekliyorsun
Neler var düşlerinde
Peki ya tebessümlerin

Severken seni
Beni sevebileceğin ihtimalini bile umursamadım
Yok reddedecekmişsin beni
Yok sevmeyecekmişsin
Yok hayatında biri varmış
Hatta benden hiç bir zaman da haberin olmayacakmış

Hep birşeyler ters gidiyor
Yada eksik
Kadere inanmak gerekiyor
Körü körüne bağlanmak
Şansa aldanmak ahmaklıktır çünkü

Simalar tanıdım
Çehreler başka yöne çevrilmiş
Susmak zorunda kalmış bazı hasretlikler
Gözler anlatmış bazı sözcükleri
Kâh ağlamaklı
Kâh güleç

Senden sonra çok değiştim
Önceden de dengesizdim
Bir susar bir konuşurdum
Ağlamazdım
Ama gülmeyi de beceremezdi
Hayalet gözlerim

Sıradan birini sevmedim ben
Sıradan bir sevgi değildi gönlüme düşen bu sevda
Öyle sıradan birine şiirler yazmadım ben
Sesine mısralar dizmezdim yoksa
Gülüşüne hikayeler yazmazdım
Hiç değilse aklımı bulandırmazdı

Siz hiç içinizde birini öldürmeye başladınız mı
Ben başladım
Başlarken daha gözümün yaşını bile silmemiştim
Sigaram küllükte ciğerim gibi yanıyordu
Ciğerim yanıyordu
Sesimi çıkarmıyordum

Soğuk
Çok soğuk
Kalbim soğuk benim
Hiç bir yaranın sıcaklığı ısıtmaz bu soğukluğu
Uzakları aradikca yakınlara kör olmuş vücudum
Denizde kaybolan bir damla gibi bu soğukluk

Şehir bahane
Yaşamak bahane
İnsan duyuyorsa ayak seslerini bir sokaktan geçerken
Sessizliği iliklerinde kabarıyordur
Basarken kaldırım taşlarına hissediyorsa korkuyu
İnsan yaşarken ölüyordur