Neyi ertelemis ki doğa
Ölümü ertelesin
Bir vakit çıkar topraktan çiçek
Ertelenmeden
Göç eder kuşlar başka diyarlara
Sürü sürü çığlık çığlığa
Ya deli olacaksın
Ya da delirmiş olacaksın
Bu sevdayı yaşamamak için
Ötesi yok
Ötesinden uzağı da yok zaten
Ben sana bakınca nutkum tutuluyo
Güzelim
Beni gerçekten hiç farketmedin mi
Seni görünce kısılan gözlerimi
Sesini duyunca titreyen dudaklarımı
Varlığından bi haber olunca üşüyen ellerimi
Hiç mi farketmedin
Ellerim titriyor
Ruhumun derinliklerinde kaybolan ızdıraba
Engel olamıyorum
Paramparça hayallerin peşinden giden umutlar
Döngel diyemiyorum
Garip bir düş görüyorum
Gece bitti sayılır
Seni düşünmenin de
Seni sevmenin de
Seni hayal etmenin de yanında ben varken
Sonuna geldik sayılır
Artık yarın benim için sen yoksun
Gecemin karanlığı
Geçen gün gördüm seni
Görmez olsaydım
Keşke gözümden kaçsaydın
Keşke geçerken yanından baksaydım yüzüne de
Bir daha aramasaydım simanı yıldızlarda
Uzaklaşamıyorum senden
Nereye gitsem ya yanımdasın
Ya aklımda
Ya büsbütün kalbimin içinde
Ya tamamıyla katlaşmış düşlerimin arasında
Gelme diyorum sana gelme
Sana hiç bir zaman gelemeyeceğimi bilmek
Senden hiç bir zaman vazgeçemeyeceğimi bilmekten daha vahim
Dün gece aynaya baktım
Yabancı bir genç vardı
Sakalları kısalmış
Gülüşleri değişmiş
Yok
Gerçekler diye birşey yok
Hayat var akıp gitmekte olan
Tren garlarına bağlanmış hasretlikler
Kaçıp gitmekte olan bir gökyüzü
Ne var biliyor musunuz gerçek olmayan
Vücudumun bütün uzuvları sana ulaşmaya çalışıyor
Ellerim bir yandan saçlarına gidiyor
Bir yandan gözlerim gözlerinin içinde
Bir yandan ayaklarım sana getiriyor beni
Sen görmüyorsun
Bilmiyorsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!