Şarkılarda bile artık eskisi gibi haz almıyorum
Şarkılar da senin gibi
Önceden olsa bir şarkıda ağlamak isterdim
Seni hatırlatırdı
Önceden olsa ben yalnızca senin için taşıyordum bu canı
Ama hiç dokunmadan hayatıma
Denedim
Sana bakınca gördüklerimi yazmayı denedim
Kalem kırıldı
Defter dürüldü
Gönlüm sığmadı göğüs kafesime
Sen ki gözlerinin içinde dünya atlası
Silmiyorum gözümün yaşını
Çocuğum daha ben
Beynimin içinde sahte oyunlar
Bir saklambaç dönüyor
Saklıyorlar geçmişimi benden
Çocuğum daha ben
Deli gibi hayaller kurmak istiyorum
Deli gibi şarkilar söylemek
Şiirler yazmak
Ve hatta sabahları kalkar kalkmak sıcacık yataktan
O sokak benim bu sokak senin
Divane divane dolaşmak
Düşünmek guclestirmez insanı
Dertlendirir ancak
Neyin sesini alır ki insan
Gıcırdayan kapının köhne sesini mi
Neyin kokusunu alır insan
Açık pencerenin rüzgar kokusunu mu
Bir gökyüzü düşündüm
Biraz önce
Kainatın merkezini nuksettim yansıyan deryalara
Bir bulutları düşündüm
Böyle her saniye her dakika
Akıp gitmekte olan mor siyah bulutları
El salla evlat özgürlüğe
İp bağlayalım uçurtmana
Süzülsün semalarda
Yükseldikçe ipini bırak
Kopmasın hayallerin
Sen daha çocuksun
Denizler de maviydi bir zaman önce
Masmavi
Böyle bakınca uzaklara doğru gökyüzünü ayıramıyordun yeryüzünden
Gözlerine benzetmek isterdim de rengini
Karadır gözlerinin rengi
Sevgili
En değerli olan şey nedir
Ölüme yakın yelkovan mi
Bir kafeste tutsak mı
Baba mı anne mi
O çok degerli olan
Vazgeçemedigiz şey ne ki
Enkaz altında bir çocuk bağırıyor
Üstüne dünya yıkılmış sanki ağlıyor
Gökyüzü hiç bu kadar yakın olmamıştı
O gün binlerce kişi onlar için savaşmıştı
Herkes uykudayken kopan bu zelzele
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!