Emre Soydan Şiirleri - Şair Emre Soydan

Kaderim
Uzaklarda arama vuslatı
Gel yakınlara bak biraz

Sen azcik cilvelisin
Bende utangaç

Çocuk
Tek başına göğüsleyemezsin bu dünyayı
Canın yanar
Taşıyamazsın
Tek başına kaçamazsın bu korkulardan
Dalar bakışların bir nareye

Bir aile
Bir sıcak yuva
Bir kucak sevgi
Büyütmeye yeter insanı hayatta
Hatıralar biriktirir insan
Kaldırıp başını dertlerine

Bir kadın sevsin beni
Elleri yıldız yıldız
Gözleri parlak parlak
Yanakları nardan düşme
Gülüşlerinde bir dünyayı sığdırsın içine
Ben olmayayım

Bir mavi gokyuzuydi ellerim
Büyüdükçe şafağın karanlığına döndü
Tutulduklarım kırıldi
Tuttuklarim parçalandı
Kapalı gökyüzü
Bir eskimiş bulutlar

Tavanda
İnnenin bile giremeyeceği bir nokta
Ne zaman baksam seni görüyorum
O inne deliğinden
Benim deliliğimden
Senin gözbebeklerinin ta içini

Bir soba iki kahve
Yeni patlamış kestane var üstünde bir kaç tane
Geçer mi kırk yıl kahvenin hatırı
Sohbeti biter mi uzun yolların
Kahrı geçer mi dertli yılların
Anlarmış insan keşkelere sığınınca

Bir zaman yaklaşıyor
Kara bürünmüş dağların en tepesinden
Güneşten hızlı rüzgardan keskin
Bir zaman yaklaşıyor
Kimse anlamıyor
Ölüm el pençe dizili zamanın zincirlerinde

Bugün düne göre daha çok eskittim seni
Yarın belki de hatırlamayacağım
Hiç bilemeyeceğim gözlerinin üstündeki karanlığı
Hiç hissetmeyeceğim gönlündeki yalnızlığı
Günden güne
Unutuyorum seni

Şarkılarda bile artık eskisi gibi haz almıyorum
Şarkılar da senin gibi
Önceden olsa bir şarkıda ağlamak isterdim
Seni hatırlatırdı
Önceden olsa ben yalnızca senin için taşıyordum bu canı
Ama hiç dokunmadan hayatıma