Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

Ayşe Uçar

ruhu kemirgen gölgesi çoğul dünya
ütopik düşünceler üreten zihnine hiç destek olmuyor
zamanın iltihaplanan midesinden geçiyor mevsimler
günbegün çürüyen bedenine yazık leyla
üstünde onlarca zehirli sarmaşık
binlerce asalak nasıl da iştahla

Devamını Oku
Ayşe Uçar

eyvân -ı perişan
günlerin geçidi var solumda leylan
yanık bülbül gibi avazı titrer zamanın
ah! ab-ı kevseri kurumuş öz bağının
biteviye gam döker vefası
kıt hatıralar

Devamını Oku
Ayşe Uçar



küle
bürünen
düşleri yüzüme
savurtan zaman

Devamını Oku
Ayşe Uçar

"insanların kanatları yok -İnsanların kanatları yüreklerinde"
Nâzım Hikmet Ran




Devamını Oku
Ayşe Uçar

bulutlar dağa yürüyor marla
seninle bir kenti yürümeliyiz
günlerdir aralıksız esiyor rüzgârlar
pastoral bir tablo çizelim
kuşlara

Devamını Oku
Ayşe Uçar

// işimiz masallara kaldığında//



fısıltılar durağında
gün geceye teslim

Devamını Oku
Ayşe Uçar

yaşamak için
ihtiyaçlara ihtiyacımız var
doğarız hemen anne sütüne ve sevgiye
daha sonra ihtiyaçlar silsilesi uzar gider ölüme kadar
fiziksel ihtiyaçlar ruhsal ihtiyaçlar duygusal ihtiyaçlar
biraz zorlasam farklı ihtiyaçlarda bulabilirim belki

Devamını Oku
Ayşe Uçar

sisler içinde
mavi ıssızlıkla geliyor gece
kirli pencereleri örterken zaman
örselenmiş parıltıları var ışığın
bazı şeyler tarifsiz
sarsılıyor tin

Devamını Oku
Ayşe Uçar


uykusuz gecelerde
yıldız tohumları ve ay döngüsü
her gece kulak çınlama müsebbibi
- hasretin dibisin
harami gölgelerle duvarlara çarpan

Devamını Oku
Ayşe Uçar

gümbürtülü bir kasırgayla uyandı gün
sağır sultan gibi koştum çalkantılı denizlere
baktım suspus martılar musikisini yitirmiş iskele
yönünü şaşırmış bir pusula
gündüzü akşama mahpus
bir keder

Devamını Oku