Gözüme değdi gözündeki ışık
Gamzeli yanağına gözüm kaydı
Bakışlarına gönlüm kaydı, ayağım kaydı
çorak toprağın çatlayan taraflarına,
Sensiz sokaklarda yolum kaydı
Oysa hayatımı sana vermiştim
senin hiç başın ağrımadı ki
gripin kutusundaki kadın gibi
ağrısaydı zaten yutamazdın ki
kutudaki poşetin içindeki gripini
verdin özünü bir güle,
bakmadın mı gerisine
dalında kalmış gül meğer,
sanmıştın toprakta
bakınca güle,
bir gemi gidiyor arkanda,
uzaklara
bir ömür süren yokluğunun acısı
küser mi hiç denizin kumlarına
bir gülşen ağlıyor
susuz kalan dudaklarında
eteklerin rüzgarda ince ince
durmadan hep devinince
serin eser bir rüzgar kalbimin dehlizlerinde
yağmurlar serpilir dudaklarıma gözlerinde gezinince
sensiz günleri haram ettin ya bana
alabildiğine uzanıyor ovada toz bulutu
rüzgar getiriyor kanatlarında yokluğunu
savruluyor ellerinden bileklerin yorgunluğu
uyandırıyor gözlerini sabahın mahmurluğu
düşünde deniz; gözlerinin önünde uçsuz bucaksız
kaldırıp başını bakma bana öyle
bakarken gölgemi gördüm güneşte
ağlama, damlatma gözyaşını denize
bir balığın gözleri yanıyor dehlizde
Bir zamanlar ben de inanırdım hesap gününe;
siz hiç güneşe inanıyorum diyen birini gördünüz mü?
I
güneş eğildi yine, batıyor Gemlik'te
bulutlar bıraktı; güneş kendi halinde
gözüm yine denizin maviliklerinde
esiyor rüzgar bulutların gölgesinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!