Yücel Özkü Şiirleri - Şair Yücel Özkü

KIRILMIŞ GÜL
Ne gül ne yarınlar
Gül kırılmış geçen günlerin tortusuna
Vurulmuş en derin yerinde
Bekler güller avlusunda

KIZIL ÇÖKER
Güneş battı dağlarda
Ufukta kızıl karanlık çöktü
Hasret elimde tuttu
Sensiz aşkı koynuma saldın amansız

LAVİNYA
Siyah zülüflerine gönlümü
Bağlamışım
Hasreti bırakmıyor, Lavinya'm

Yalnızlıktan zor çekilmiyor

MEÇHUL
Dünya dediğiniz garip bir han
Gelen giden bilinmez her an
Dün kaldı anılardan bir dem
Bugün sayıldı maziye bir gün

MEMLEKETİME BAHAR GELMEDİ
Haberin var mı
Yoldaşlarım
Anılar tarih oldu
Günlükte var hüzün, keder ...

MEVSİM
Hayat bu kimse tanıdığın gibi kalmıyor
Bir bakıyorsun sıcacık
Bir bakıyorsun buzdan kesilmiş
Sonra fark ediyorsun ki

MEVSİMİN DEMİ
Bir kara kışın arafesindeyiz
Bilinmez günler bekler bizi
Kimisine baharları dizer
Kimisini de arafta bırakır

MEVSİMLER DEĞİŞİR DE
Evet, Gülüm
Önümüz bahardır biliyorum
Leylaklar da açacak biliyorum
Biz görecek miyiz onu bilmiyorum

MEVSİM SONBAHAR
Kışa yakın bir bahardayız
Kim bilir
Belki de bu sonbahar
Mevsim de zaten sonbahar

MÜHÜR GÖZLÜ MEMLEKETİM
Mühür gözlüm memleketim
Seni sakınırım dilden
Korurum her kem sözden
Uçan kuştan, esen yelden