Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Gerçeklere can çırpınır bedende,
Gelende yalancı dostum gidende,
Tok sözlülük bende çünkü nedende,
Ben ölünce sevinenler çok olur.

Azgın nesil tapkın şeytana puta,

Canım kurban harbi insanı tutarım,
Doğru yoldan geçer benim katarım,
Seni dürüstllükte alır alır satarım,
Kendisini bir şey sanar sidikli.

Yaşın yanı sıra yanar kurular,

İşe yaramayan kavun kelektir,
Hani derler her güzele Melektir,
İnananda inanmayanda salaktır,
Şeytan ile cinden Melek olurmu.

En akıllı gerçekleri bilendir,

Ev değilde sanki düştüm sahraya,
Yemek diye zehir koyar sofraya,
Sabah kalkar başlar asra tafraya,
Karı değil sanki evde komutan.

Ağzı küfür dolu kısmeti kesik,

Seher oğlu telli oğlu barışmış,
Bir baktım ki koyun kurda karışmış,
Hayret karga ile baykuş görüşmüş,
Şairse gözünde hor mu şarapcı.

Sözlerim sitemim zalim zorbaya,

Utanmaz yüzünle kirli elinle,
Kulak verde önce sen beni dinle,
Beni aptal sanarsın hırsız halinle,
Seni akılda pazar pazar satarım.

Sen gibi hırsızlar suçunu örter,

Çok Konuşma hadi bas git işine,
Ne kadarda kendini övsen boşuna,
İstersede Gel sen altmış yaşına,
Senden bir pok olmaz ona inandım.

Bu dünya fanidir boşa aldanma,

Görmezden gelirdin güler geçerdin,
Bir zamanlar havalarda uçardın,
Beni görüp köşe bucak kaçardın,
Selam vermediğin o çulsuz benim.

Bir zamanlar taşırırdın bakracı,

Nerelisin dedim düşünüp durdu,
Songül dedi abi memleket Ordu,
Mekan Çayırova Beylikbağı yurdu,
Hoş konuşur asi dil olmaz Songül.

Songül daha henüz yirmi üç yaşında,

Babanın evlada yetmiyor gücü,
Zaman böyle zaman dram çok acı,
Kele yetmez oldu kelin ilacı,
Nesil azgın nesil sonu nolacak.

Mevsimler acayip iklim bozuldu,