Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Bir acayip dünya yol geçen hanı,
Yaratan yüce hak seni ve beni,
Ne asıllar geldi geçti değildir yeni,
Herkes gelir gider dünya yol geçen hanı.

Kimi ağlar kimi güler neşeden,

Adam değil hepsi kafadan hasta,
İnsan diyemezsin bunlara usta,
Maraşta çorumda çoktur sivasta,
Her nereye gitsen yobaz doludur.

Tek bildiğim yobaz yoldan sapanlar,

Ali torunuyum Velidir babam,
Kardeşlik dostluktur en büyük çabam,
Senin gibi nankörle olmaz merhabam,
Seni gidi yezid ömer osmanın oğlu.

Asırlardır bunca zülme dayandık,

Kesti kurbanını koydu torbaya,
Hele bak şu kendini öven harbiye,
Benim sözüm ayrım yapan zorbaya,
Irk ayrımı yapan yezit utansın.

Gerçek bir müslüman varlıkla azmaz,

Babayı unutmuş anaya özen,
Nesil bir acayip ne bu gidişat düzen,
Varsın kızsın benim sözüme kızan,
Yenge deyin uzun saçlı erkeğe.

Ne beklersin uzun saçlı erkekten,

Çok zordur çekilmez dünyanın kahri,
Herkese bal börek banada zehri,
Akar gözüm yaşı andırır nehri,
Yeter artık dünya gelme üstüme.

Elimde kırıldı tutuğum dallar,

Ben insan evladı seninse it soyun,
Vardır sende binbir türlü her oyun,
Rezil gelir rezil gider değişmez huyun,
Sen benim karşımda tutunamazsın.

Belkide dersin dürüstlük etmiyor para,

Nere gitsem dürzü dürzüyü tutar,
Dürüstü doğruyu başından atar,
Ninesini boyar kız diye satar,
Her zaman övermiş kavat kavatı.

Çok derin mevzudur enteresan iş,

Herkes ne yaparsa kendine yapar,
Lüzumsuz hiç yoktan şeytana tapar,
Nazlumu incitir nankörün elini öper,
Bilse herkes kendi günahıyla gidermiş.

Azda olsa çok da olsa hakkına razı ol,

Her sözünü kin nefretle tamamlar,
Ömür bitti diyor ölüm ansızın damlar,
Herhalde istersin hanlar hamamlar,
Veremem ki başka isteğin nedir.

Aptal baykuş sosyeteye özenli,