Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Gel kendine gel sen kendini yorma,
Bir sözün üstünde bin defa durma,
Anlamaz hal hatırdan soruda sorma,
Cahile nasihat versende boşa.

Cahildir kabadır hemde çok bilmiş,

Kimisi sürer sefa kmisi çeker cefa,
Görünen gerçekleri kaldırdı rafa,
Dünya tarihinde daha ilk defa,
Çaldı çarptı hırsız yine aklandı.

Suçsuz masum o insanlar gün sayar,

Bir an çocukluğa gitti düşerim,
Yalan dünya seni durmaz taşlarım,
Allah'ım sen affet günah mı işlerim,
Benide bir daha doğursan anam.

Baba unutulmaz o da baş tacı,

İnternet faceden sessiz geceden,
Nedir bimem garip halin nice eden,
Anladım halini tek bir heceden,
Çağla kardeş neden kendin üzdün sen.

Dünya fani sür eşeği bozkıra,

Sabır sabır nereye kadar sabret,
Ettin beni bu aleme maskara ibret,
Sonunda dünyadan çektirdin nefret,
Bütün çektiklerim senin yüzünden.

Ben kaçtıkça sen hep geldin üstüme,

Ölde ölür karısının uğruna,
İt ile kopuğu basar bağrına,
Bu sözlerim ister gitsin ağrına,
Görsen bu yalaka başka yalaka.

Sesiz sakin kıraç dağın porsuğu,

Daha dün çobandın güderdin koyun,
İki yüzlülerde çok olur oyun,
Ne diyemki başka devrilsin boyun,
Bu ne şımarıklık oldum delisi.

Kendini nefsiğin peşine salma,

Dost elinden içtim dolu badesin,
Bulur isem asıl dostun sadesin,
Bu canımdan can veririm istesin,
Hatır başka çetin dostun belası.

Gerçek dosta boynum kıldan incedir,

Zamanı durdurmak elde olsaydı,
Çocukluk günlerim geri gelseydi,
Yaşlanmasa herkes çocuk kalsaydı,
Ne güzeldi o çocukluk yıllarım.

Gelir geçer günler maytap makara,

Güzel vatan Atatürk'ün eseri,
El unutsa sen unutma çocuğum.
Düşmandan kurtuldu yurdun her yeri,
El unutsa sen unutma çocuğum.

Şaşırdı düşmanlar yurdu terk etti,