Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Yazsam derdim yetmez kalem kağıdım,
Bu nesile fayda etmez öğüdüm,
Dünya senden eşten dosttan soğudum,
Bir gün göremedim ömrüm boyunca.

Ne var ne yok elimde dostlarım aldı,

Bu beceri bu ilham önceki haldi,
Bana bu seneler bir şeyler oldu,
Garip şair ne ondu ne yüzü güldü,
Ömrüm şiir yazmaklamı geçecek.

Yazdım yazdım heceledim sırayı,

Dünya geniş salla gitsin küreği,
Yüce Allah Bu dünyanın direği,
Ben hiç ölmem diyen varsa yüreği,
Ölümü hiç kimse engelleyemez.

Hayat böyle bir gider bir gelirsin,

Zengin olan güvenir katı yatına,
Baldan tatlı gelir leşi itine,
İnsanlıkda düşmüş ayak altına,
Bu dünyada para olmuş ön plan.

Tilkilerse fırsat vermez çakala,

Kardeş değil cahil paslı tencere,
Beslemiş itini vurmuş zincire,
De be zalim bumu idi son çare,
Öz kardeş evlatı amcaya sövmez.

Hain zalim biz eskiden böylemi gördük,

Benim için ölsem bile ağlamaz,
Çıkarcı insanlar fayda sağlamaz,
Kim olursa olsun beni bağlamaz,
Öz kardeşlerimi sildim defterden.

Kardeş mirasına göz diken hayvan,

Bıktırdın usandırdın seni istemem,
Arkamdanda gıybet yapsan sus demem,
Bu kalbimde sana karşı duygu beslemem,
Özledikçe bu bağrıma taş bastım.

Sevgilide olsa aşkı kendinin olsun,

Üç yalaka bir deyyus bir araya gelince,
Meydan itlere kalır koç yiğitler ölünce,
Gidişat bu hal böyle durum böyle olunca,
Nokta nokta çocukları el üstünde tutulur.

Akşam olur gün batar sabah olur gün doğar,

Laf söz sokar kulakların duyarak,
Ben şöyleyim ben böyleyim diyerek,
İnsan yokmuş gibi hiçe sayarak,
Mantık dışı nispet yapar nispetli.

Allah verir karışılmaz işine,

Para mal mülk herşey dünyada kalır,
Affetmez azrail canını alır,
Fakir olsan zengin olsan ne olur,
Neyleyim toprağa girdikten sonra.

İyi düşün dünya ölümlü kalp kırma,