Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Atma satma dostu bırakıp gitme,
Önce adam ol aç gözünü köretme,
Vardır ölüm hal hatırı sor etme,
Dostluk budur dosta giden yol budur.

Sahte dostlar umursamaz hep satar,

Sarayında köşkünde olsa tınlamam,
Haksız kim olursa olsun yanlamam,
Bir şey anlamadım dahada anlamam,
Dünya gözü olanın olsun istemem.

Neyi kastedersin istemem derken,

Ben bıksamda usansamda geçimden,
Kesilse kısmetim ölsem açımdan,
Hiç tenezül etmek gelmez içimden,
Haine nanköre minnet etmemki.

Ukala maskara cahil gerici,

Eşek yine eşek olsada altın semeri,
Ben tanımam nankör şeytan damarı,
Ağır olur Yüce Allah'ın şamarı,
Her şey Haktan kul dediğin nedirki.

Gerçek varken neden dümen çevirem,

Ahmaklara söz söylesen nafile,
Dere tepe dümdüz gelir cahile,
Peynir gemisi yürümezmiş laf ile,
Kuru kuru tantanadan ne çıkar.

Yalancıdan gelen hayır gerekmez,

Korkup kaçma asıl gerçek yılandan,
Benim korkum iki ayaklı olandan,
Arıda olsa kimse yemez balından,
Zehir saçar iki ayaklı kör yılan.

Kural tanımazlar tutar tarafı,

Okusada Fayda etmez robota,
Allah soksun seni kara tabuta,
Şeytana yoldaşsın tapmışsın puta,
Terbiyesiz ne demekmiş lan Veysel.

Benim yaşım kırktır seninki yirmi,

Dünya kazan ben kepçe,
Sıksam kemer kopar kopça,
Geçim telaş kelepçe,
Ne çileli kul benim.

Dünyam duman halim yaman,

İki aşık birbirine bakışır,
Akşamdan sabaha çok çabuk ışır,
Sevmek ve sevilmek ona yakışır,
Hoş olur güzeller nazı çekilmez.

O güzelliği ile çok çile çekmiş,

Ektiğini biçermişsin yıllarca,
Nere gitsen dışlanırsın kullarca,
Beklesende adam olmaz ginlerce,
Kör kurşundan beter olur nankör dost.

Çoktur nankör çoktur her yerde sürüyle,