Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Dünya derya hayat gemi,
Yok tadı düzeni demi,
Harbi insanı ehli adamı,
Çok aradım bulamadım.

Aç gözlüler gözler cebi,

Kimi atar tutar kimisi satar,
Doğrunun dürüstün gemisi batar,
Fırsatçı can dostlar pusuya yatar,
Ben çok derde çok çileye alıştım.

Bu gün sevdiğim dost kalkmış tersinden,

Hiç eski dost ile olurmu savaş,
Kör desem değilsin aç gözünü şaş,
Sana tek tavsiyem yavaş ol yavaş,
Ne bu afra tafra çalımın kime.

Nedir bu isyanın nedir bu faktör,

Dünya kendininmiş gibi benimser,
Zenginliği hayel eder anımsar,
En sonunda sonu olur karamsar,
Rezile rezillik başında bir taç,
Çalsa çarpsa rezil hırsız yine aç.

Hep çağlarım farkım yoktur ırmakla,
Durur hayat gitmez hayel kurmakla,
İşim olmaz benim kalpler kırmakla,
Anam ne olur daha beni doğurma.

Komşusu açken kendisi tok yatanlar,

Mekan oldun tilki ile çakala,
Her nereye gitsem çoktur ukala,
Başka sana ne diyeyim pekâla,
Zalim dünya senden hoşnut değilim.

Zalimlere verdin Cennetin ela,

Ahla vahla geldi geçti bir sene,
Geri gelmez bir yaş daha yaşlandık yine,
Çok şükür sağ salim geldik bugüne,
Hoş geldin iki bin on üç hoş geldin.

Gelenler gelmiştir gidenler gitti,

Huylu şaşmaz gider kendi huyunca,
Adam adam olmaz ömrü boyunca,
Sade bende şunu derim duyunca,
Uyuz köpek adam olsa ne yazar.

Böbürlenir durur beni görünce,

Sinir stres gece gündüz yatamam,
Eski günlerimi hiç unutamam,
Taktım kafayı ben kendimi tutamam,
Nedense ağlamak gelir içimden.

Aklar eksik olmaz oldu saçımdan,

Bu kadar kolaymı günah işlemek,
Nasılda olur bir insamı dışlamak,
Namert tutup Mert insanı taşlamak,
Ben sizi Allah'a havale ettim.

Derinlere insem neler var daha,