Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Meydan kalmış iki tane hırsıza,
Çalan çarpan yanar döner arsıza,
Herkes nefret eder lanet der size,
Meydan kalmış iki tane hırsıza.

Karşı koyar her tuzağa engele,

Can dostum der iç bağrına basarsın,
Her söylediği söze kulak asarsın,
Sonra pişman olur ve kan kusarsın,
Her olur olmaza kucak açılmaz.

Önce dostum deyip verir güveni,

çocuk ama bunlar şeytandan usta,
Beyinsiz misali kafadan hasta,
Alırsan kaideye bunları kalırsın pusta,
Maytap geçer benle küçük budala.

Azgın nesil törpüsüz uzak törpüye,

Kimseden yemedim ekisli ekmek,
Yiğide yakışan çileyi çekmek,
Senin için değmez göz yaşı dökmek,
Lanet sensiz yaşamaya razıyım.

Eğer mert insansan var ise yürek,

Seven sevdiğine olur kıymetli,
Görmediğim günü dertliyim dertli,
Ötmez bülbülleri virane yurtlu,
Canım mühür gözlüm bıldırcın etlim.

Karganın yavrusu kendine şahan,

Olsa dünya başında taç,
Fark eder yaşla kuru ağaç,
Ne kadar kaçarsanda kaç,
Bir gün ölüm tanır seni.

Gamsız insanlar can adar,

Akşam başka sabah başka konuşma,
Durduk yere kör şeytana dönüşme,
Mert dururken namert ile tanışma,
Ayılda gel Öyle konuş benimle.

Sarhoşta olsan bile iki yüzlü olma,

Baykuş gibi her bir dalda ötmeyim,
Önemli olan yanlış yola gitmeyim,
Zalimlere nasıl küfür etmeyim,
İnanki Hiç kimsede vicdan kalmamış.

Aç gözlüler bir şey bilmez yalandan başka,

Bu dünyaya isteğimle gelmedim,
Bitmiyor dramlar bir haz almadım,
Çok istedim ama mutlu olmadım,
Usandım ben bu dünyadan usandım.

Derdin birigelir biri bitmeden,

Para para zalim para,
Yoksa it gitmez davara,
Yokluğu düşürür dara,
Para para zalim para.

Seni sever eşdost yâren,