ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi : 15 Ekim 1986
Seni gördüm anladım ki sensiz hiç yaşamam
Bu kalbimi inan ki, ben sensiz asla taşımam
Hayat yorgunuyum, sanki katar’ım
Dertlerimi hep içime atarım
Çile deryasında dibe batarım
Yıkılası dünya, ne yaptım sana.
Daha düne kadar şekerdim, baldım,
kahretsin, yine yoksun!
bu aralar pek keyfim de yok,
sen olsaydın yanımda,
balım, pekmezim de olurdun,
sana bir şey söyleyeyim mi?
gülüm sen olduktan sonra,
Sen oyun oynarken ayağın kayıp düşünce,
Dizin kanıyor, ağlıyorsun,
Nazlanacağın birileri var,
Öpeyim de geçsin diyorlar,
Öpüyorlar, geçiyor acısı,
Gözyaşını siliyorlar, gülüyorsun,
Hayat yordu,
Hamur gibi yoğurdu,
Gelen vurdu, giden vurdu,
Eş vurdu, dost vurdu,
İçim yangın yeri, yetim yurdu,
Bir de ayakkabım vurmasaydı...
Her bir şeyden vazgeçtim,
Sen gel bir hele, belki kendime gelirim,
Yok, yok, yorulma sen akıllım!
Adam akıllı şiirlerimle ben sana gelirim,
Dans da ederiz değil mi?
Yok, yok, vazgeçtim,
nereden başlasam,
nasıl anlatsam bilmem ki,
başka gözleri istemem,
yabancı sözlere de kapalı kulağım,
sen geçmezsen buralardan,
yolumu sapıtırım.
Kötü söz etmeyin, kırmayın beni
Gelmeyin üstüme yormayın beni
Farz edin doğmadım, yok böyle biri
Arayıp, bulmayın, sormayın beni
Sevdiğim çok vefalı, iç ısıtır sözleri,
Bir içim su, dupduru, yakar yosun gözleri,
Gecelerde yıldızım, gündüzlerde her şeyim,
Ruhumun güneşidir, sayesinde bir şeyim.
''İki cihanda da mutlu olasın,
Dert yükü çekmeyesin,
Şiirlerde buluşalım,
Yüreğine milyon kere selam olsun! '' dedi.
Bereket, uğur, siftah parası,
En tatlı gönül yarası,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!