"Var ol sen!" dedin ya, ah canım benim,
Beni de düşünürmüş, gel seni bir seveyim,
İki oda bir salonum, en sevdiğim koltuğum,
Bazen canımı acıtan inatçı dikenli topuğum,
"Var ol sen!" dedin ya, seninle dolu her bir yanım,
Ah nasıl da delicesine akıyor kanım.
Ah o tebessümün yok mu,
Var ya, ölüyü diriltir.
Ya o buğulu gözlerin,
Adamı kalpten götürür.
Seni bir kerecik görsem,
Şimdiki ilişkiler sudan ucuz,
Lezzeti yavan, baharatı bol,
Ekmek arası tükürük köftesi...
Herkesin midesi kaldırmaz,
Sevgiyle yoğrulmayınca malzemesi…
ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi : 15 Ekim 1986
Kadın ‘Hoşça kal.‘ dedi adama,
‘Tüm vedalar hoşça kal ile başlar.‘ dedi adam,
‘Güven vermiyorsun, seni kalbimden çıkardım,
Ama sevdim, seni çok sevdim.’ dedi kadın,
VERİRDİM
Ondan ne zaman ayrılsam,
''Sevgimle kal, hep bende kal.'' derdim,
Bunu derken candan derdim,
İçimi acıtsa da o benim tatlı derdim,
Bir zamanlar bu evde hayat vardı,
Güneş sanki en önce bu eve doğar,
Pencerelerinin önüne kuşlar konardı…
İçeriden bir kadın çocuklarına seslenirdi:
’ Sabah oldu, haydi yavrularım uyanın! ’
ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
Rüyamda bir bahçe uzanıyordu,
Yolları gümüşle kaplamalıydı…
Noktalısı, virgüllüsü, ünlemlisi, ünlemsizi,
Her dilde yazılı tüm harflerde adın var,
Soyadının hükmü yok, soyun zaten asil,
Şımarma kızım hemen,
Nice güzeller bir gecede eridi,
Ah benim kör talihim,
Kemiğim kırılsa candan sıyrılmaz,
Mayına bassam, ayağım kopar da,
Gövdem ayrılmaz…
Anamdan çırılçıplak doğduğumda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!