Koskoca dağları bir bir üstüme devirip,
Beni böyle bir başıma bırakıp gidiyorsun.
Bir ağıttır bundan sonra söylenen tüm aşk şarkıları.
Mazi olacak, dünden kalan mutluluk kırıntıları.
Canhıraş bir feryattadır sensiz kalan yüreğim.
Fersiz, hüzünlüdür düne kadar gülen gözlerim.
Güneş, aya tutuldu,,,
Ben de sana.
Şiirin adı oldu: Hümeyra...
Gecenin bir yarısı, aklıma geldikçe güzel sözlerin,
Beni mum ışığında eritir zift karası gözlerin.
(H) ayra yormuştum düşte görünce,
G(Ü) ller açmıştı, hüzünlü yüzümde
Ku(M) saati misali tükenince zaman
Bir kez olsun dünya gözüyle görebilseydim,
Sarılsaydım boynuna, ondan sonra canımı alsaydı Yaratan.
Kavuşmak mahşere kaldıysa gülüm, Azrail şimdi uğrasın mekanıma.
Ha bir gün erken olmuş, ha bir gün geç, nasılsa bir gün ölmeyecek miyiz?
Sen gelince aklıma,
Çıkmaz bir sokaktayım
Etrafım çevrilmiş dört bir yandan,
Dardayım.
Vukuatlı bir adama çıkmış adım,
Her yerde sanki ben aranıyorum.
Vurmak istiyorsanız beni,
Dedim, sen nasıl bir şeysin tatlı şey,
Sana dokunmak yasak, sevmek yasak,
Anlamadım ki, bu nasıl mutluluk,
Bu ne biçim bir saadet?
Sen cana can katanım mısın,
Yoksa hep böyle umutsuz vakam mısın?
Dedim,
’’ Madem ki bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı var,
canıma minnet, hiç gitme sen, kırk yıl yanımda kal.’’
Dedi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!