Okumadan geçer mi bir ömür doğru?
Bilgisiz yürürsen kaybolur yolcu.
Kalem, kılıçtan da güçlüdür inan,
Bir harf öğretirse eğil baş eğlen.
Emek vermeyenden umut beklenmez,
Bilgi bir ışıktır, yoldaş olur sana,
Karanlık düşünce düşer arka plana.
Okudukça büyür içindeki evren,
Her harf bir anahtar, açar gizli perden.
Çalışmadan gelen başarı yalandır,
Dost gözüne kötü gelmek
Özüne sözüne ayrı düşmekle aynıdır
Özüne sözüne dönen Bilir ancak can
Yürekte olan sevda ne ağırdır
Ya hak de can gönülde aşktır canan
Sensizliğe dokundum bu gece,
Tenhâ bir sokağın gölgesinde,
Ay ışığı gibi soğuk,
Ama senin kadar güzel.
Adınla başlıyor her düşünce,
Bir garip aşk
Benim sana duyduğum
Sensiz olmuyor olmaz
Bilmem sen nasıl buluyorsun
Huzur var mı mesela
Hani senin bana verdiğinden
Düşündüm durdum kendi kendime
Bir ayna yoktu ama ben yine kendime baktım
Herkes den önce ölmeliyim dedim
Ben herkes den herşey den önce
Çünkü sol yanım çok zayıf
Kaldıramam kendimden başka hiç bir acıyı
Bir gül görmüşlüğüm var
işkence gördüğüm saatlerden uzak
bir gül ki ben hayat derim yaşamak derim
bende yaşadım yani bir zamanlar
bende sevdim sevdalandım yaralandım
zaten öyle olmasaydı şimdi burda olmazdım
İnsan doğar ama insanlık seçilir,
Kalp neyle dolarsa, dil onu biçer.
Güzel söz söyle ki güzellik bulaşsın,
Kırarsan bir kalbi, dostluk uzaklaşsın.
Az konuş, çok dinle, özünü ara,
Her sabah uyanmak seninle,
Güneşin doğuşu gibi içimde.
Ellerin elimde, bakışların gözümde,
Mutluluğun resmi, seninle her anım.
Sözcükler fısıldarız rüzgara,
Hadi bir nefes ver kuruyan kalbime
Vakit vedalaşma vakti değil anla
Bak daha gün bitmemiş hala umut var
Hadi ellerini uzat yüreğini ver bana
Yarım kalmasın bu şiir
Ben şairsem eğer şiirim sensin aşkla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!