Sevgi dili duvarsız
Gökyüzü fanusun da özlem
Kapalı sandığın içi açık olur mu
Zincirsiz olan der dünyanın çivisi çıkmış
Sevgili gül elbet bitecektir bu günler inan
Prangalarımız paslanacak kör aynalarda
Saçlarımız ağarmadan şafak doğacak
Örtecek karanlık cehennemi umutlu yarınlarda
Bütün kapılar açılacak vuslat vakti sevgili
Ey gözümün nuru sevgilim
Ben gönlümü hasretinle yıkadım
Yanarken sana geldim aşk için
Tabibim sensin yaram sen
Unutulmuyor ki yara kapansın
Gömülmüyor ki aşk mezara
Tüm hesaplar kapansın
Yine hüzün yağıyor sayfalara
Aşkla savrulup yasakça dağıldık
Saç sakal karışık asi bir şairim
sakallarım sanki yorgun bir yürek
gözlerim topraktan zor bela hayata dönüyor
ölüm hangi mevsimin gerçeğiydi
hayat hangi mevsimde yeşerdi söyleyin
ateşi bulan üşüyen bir kırlangıç mıydı
Ey cehennemim uyan ben yanmaya hazırım
Sen aşk olduktan sonra ben cefaya razıyım
Uyan yeter ki sar beni al kollarına sevgilim
Aşk cenneti gül bahçesi için hazır uyan artık
Kalk gör ki ben yanmaya geldim sen için
Ey yar ben sana cehennem diyorum
sen bana umutlarını uyut diyorsun
biliyor musun ey yar Ben hiç görmedim
Bir cehennemin yanarken uyuduğunu
suskunluğum düğümlenmiş ey yar
ben sana hayat diyorum
Vakit gelmiştir artık
essin rüzgar
yağsın yağmur
bir ecel ki gelsin artık
An meseledir hasretlik gökyüzü
Korkuları gömdüğüm an bulmuşum seni
tutulmuşum sevdana yarim ustura ağzında
kendimi bulmak adına geldim sana çırpınarak
duy beni fısıldıyorum aşkı gönül sayfana
Nefesim volta halinde aşkın koridorlarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!