Ey gönül bahçemin çiçeği
Seviyorum seni
Bir yanmayı düşle ki
Hep özlüyorum seni
Bir gül idin
Gözlerim seni arıyor hala
Hiç umrum da değil peşimdekiler
İster devlet alsın assın beni
İsterse eşkıyalar ateşlere atsın
Hiç umrum da değil gülüm
Bu sürgün bu hasret en beteri
Seni beni anlatır elif
Belki de yalnızca seni
Bir ezgi bu biz sere serpe
Gökyüzün de uçan ruhum
Mutsuzluktan binlerce adım öte de
bir nefes alır kendince insan
kurtulur boş gürültülerden
ve bir aynada bulur kendini
ya sonsuzluk içindedir yada dipte
kendi sınırlarını karalar insan
Uslanmıyor deli yürek
Aşk yarası gönül dergahı
Niyet vuslata ermek
Aşka düşmenin yok günahı
Aşk her nefeste huzur
Mapusluk nedir kardeş
hele söyle bana
karanlık mıdır yara içinde
dikiş tutar mı bu yara
söyle kardeş söyle
çünkü aklım ermedi
Ey soylu düşte asil sevdam
arasan bulabilir misin beni
bulsan tanıyabilir misin acaba
gel gör ne haldeyim allah aşkına
Gel gör ne ateşler sürgün gönlümde
Beklesin dağlar yollar yoldaşlar
ateşin bağrından kopar gelirim
ben yanarak eskittim bu cehennemi
gün ışığına hasret şafak beklerim
elimizde değil yanmak yanmamak
biz gönlümüze biat ettik o kadar
Beklemek seni en güzel halde
beklenen sen olunca sultanım
kanım içerden akar gül yare
uyutmaz beni hayalin sultanım
Yedi iklim ağlasam yine yetmez
Aşk sınır mekan boyut tanımaz
İşte ben şimdi öyle bir boyuttayım ki
Kuşatılmış sınırlar hudutsuz
İçinde bulunan mekan sonsuz
Arşa uzanan boyut doyumsuz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!