Aşkla yandık hasretle tutuştuk
Gönül durağında sabır bulduk
Hasret bizde hiç uyumadı
Severken hep bekler olduk
Ne depremler yaşadık acılarla
Sen kimsin biliyor musun
Sen uğruna şiir yazmaktan çok
Uğruna yanmak istediğimsin
Ve sen uğruna yanarken
Her haline şiir yazmak istediğimsin
Senin güzeller güzeli şiir halin
O ne şerefli diriliştir öyle
Yeryüzünü aşka bırakın
Aşk olsun yeter gönüle
Gökyüzü bayrak açsın
adı divana yazılıyor yiğidin
Ah ömrüm sevdam asi gönlüm
Diyarbakır diyorum Diyarbakır
Çocukluğum yine dağları dolanıyor
Ben bu baharı çok bekledim
Şimdi öfke yok mutluluğa akıyorum
Ah Diyarbakır ömrüm gönlüm
Ölebilirim senin için
Sen aldırma tutsaklığıma
Zindanlar bana tutsak
Bende sana sevgili
Dışar da bir bahar var biliyorum
Her şafak yeni bir umuttur
Zulada kalan acılar eskitilir
Direniş sevgiyle büyür
Acı ecelsiz göz kırpar
Gidenler dönmez kalanlar bekler
Büyüme be çocuk sen
Hep düş kur sev sevil
Ne var sanki büyüyecek
Bak biz büyüdük
Dar ağacında fidan olduk
Dar ağacına düşmeden
Çanakkale destanını yiğitler yazdı
Kürt türk daha nice halklar
Tüm canlar özgürlüğe kanat çırptı
Yaylım ateşinde alev yağıyordu başa
Enkaz altında kolsuz bacaksız canlar
Deniz bildiğin gönül köprüsü
Kayıklar aşkla basamak
Aşktır yiğidin özü cıvanım
Özü sözü gel seninle aşk kılak
Her liman bir hane
Ah ben yitik biriyim
Bir şu Diyarbakır
Bir de bu gözlerin olmasa
Ah ben bitik biriyim
Gözlerindir yara aldığım tek kavga
Hasretin gönülden geçip dilime düşmüş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!