Cennet gibiydik bir aralar
ne ahımız vardı ne günahımız
tertemizdik alın yazısı gibi
cehenneme yabancıydık o zaman
Belki uçurtma uçuramadık göklerde
İnan artık ölmekte buluyorum kendimi
her nefeste can çekişiyor ruhum ömrüm
ben böyle olmamalıydım ölüm anında
beni kefenleyen illeti gömmeliydim mezara
İnan artık haktan korkmasam öleceğim
Kalbimin sultanı ey yar
Ben öyle bir haldeyim ki
Görsen beni tanıyamazsın
Yanmaktan öte bir şey bu
Görsen beni hemen uzaklaşırsın
Ey sarhoş gönlümün aşk çiçeği
biz aşk sarhoşuyuz bu evrende
aşk yoksa bize yolda yok
aşk yoksa bize davada yok inan
Gözlerine bakınca hiç kül görmedim
Dışarda yine yağmur yağıyor
üstüm başım sırılsıklam
herkes bir koşuşturma içinde
aslında kimi acısından kimi korkusundan kaçıyor
ama ben öyle bir yaşadım ki korkusuzca acıyı
şimdi dışarda bir ben varım
Aşıklara selam olsun
Zulüm neyler aşıklara
Bilmez faniler aslında
Aşıklar ölmez asla
Uyanma vaktidir her an
Aşk bitmez yiğit yüreklerde sevgili
Gönül sarhoşluğum saklı gözlerinde
Gönül vermedim idamlık ölmelere
Hicran denizinde ararım seni
Diyarbakır seni saklar sanki benden
Her şeye rağmen göz dikmişiz beyaz ufuklara
Umutlara tutunarak umut olmaktı amacımız
Kim bilir belki bir gün bir damla ak düşer
Karanlığın ortasına sonra o ak çoğalır
Karanlığı kuşatma altına alır
En sonunda şanlı bir bayrak dalgalanır
Bilseydim elbet gelirdim
Pusular kesemezdi yolumu
İnfazımı yakar gelirdim ben sana
Sen leyla olursun da ben mecnun olmaz mıyım
Çölleri yol eyler yolları düz eder gelirdim
Eğer ki bilseydim gözlerin yollarımı gözlüyor
Bir gül yeşermeli yüreğimizde acıdan uzak
ama acılara rağmen solmamalı gönülde
son bir ışığa hasret alınan her nefes umutsuzca
umudu çizmeliyiz atan her kalbin sevdasında
Gönül vurgun bir hazan mevsimi sanki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!