Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Ayva gülenmiş
Nar ağlayan
Sana gelince.....
Sevgilim sana gelince gülmek ağlamak bir bahis
Ömrün hemden bahar olup sevgilim
Yüzün aşk ile güzelleşince...

GöNardan...zleriyin alabildiğincesi güzellikle toy
Nardan...
Turunçtan..
Alaçıklı bağlardan ve harmani
Tek...
Yalnızca bir tek...Mecbursuz delicelere hakim

Yalandı desek...
Gök mavisine
Toprak bozuna
Kahverengisine...
Hatrına içilmiş bir demin dudağında buğ tüterken
Yalandı demeye kalksak sudaki sandala,

Benim gidip geldiğim yer belli
Hiç bellolmasa da vakti saati
Alıp ileten damarlarına sevmek adlı sokakların
Benim nereleri gezip hangi bağda hangi gül
Bazan aniden yağmura dönüşen bulutlarla yolcumu
Bazan hiç acelesiz

Seyfi Karaca......Mayıs / 10
Ortak noktaları çoktan bulunmuş
Iskartası neredeyse sıfır
Hemen öyle hah diyince bu kafeslerden öyle çıkılmıyor ki
Her nice kez insanın aklı caysa
Kıstır bir köşede şu aşk deneni dese dalsa mekanına

Sıfır derece sıcak
Yoksul mesafeli, sütsüz...şekersiz..
Acı kahve saatleriyle
Kim kime dum dumalık ilişkilerin
Kendi kafasına buyruk kiracısıymış gibisi
Onun kayığına kürek çekerek

Nar ağacı
Çikiçikiçiçiçi
Fıkkır hüngürdek
Narağacı..?
O da neymiş diye bir zamana doğru
Narsız..?

Dönen bulutlara akşamın elleri bulaşan kızıl tanyeri
Nereye gidersen git ismin bende kalacak
San fransiskolara vurmadan şu dinlediğim caz
Birazı karadan, birazı sarıdan, birazı koyuca mor..
Saklı bir el nasıl bir ressamsa
Yarım bir ay koyup

Ne yaptım..
Ne yaptım
Neler neler mi yaptım ben bu sislisi sağnaklar bulanığında?
Kaktüs hurmaları
Uzakdoğu çilisi
Kavruk çerez..incir...bazan mandarin portakal

Özgürlük müdür...?
Önce kendi tarafından bakacasın hayata öyleyse..Sonra..
Sonra yine kendi tarafından bir bir kurtulup
Mezarlarında tabutlandığın totemlerinden, türlü çengelden
Yine kendi tarafından okyanusa açılan bir suyun alnı gibi dupduru ve açık
Hayatın nezdinde varlığı kendi sesinde duyulan