Yaşadığımız durum kıyametten küçük bir kesit...
Çığırtkanlığa değil çığlığa kulak verelim...
Beni gözyaşımın içinde bıraktın
Çık gel artık gökkuşağım.
Hüzün kokuyorum
Aç yüzünün pencerelerini
Isınsın içimdeki odan.
Sen derin uykularda
Ben derin uykusuzluklarda.
Nasıl çıkılır
Bu merdivensiz kuyudan?
Çırpınıyorum.
Bir sağa
Çocuk gibiyim bana
İçime düşüyorum boyuna
Unutmuşum
Bir parça mutluluğa reçel sürmeyi
Annemin ellerinden
Görse ne bu hal diyecek
Cennetten gelen tek mevsim
Hüznüme yediveren tebessüm
Özden yüzüme evrilen şiir
Gecenin kalbine güneş çizdim
Nefesim, çocuk kalbim
İnsanları seviyorum
Çünkü içlerinde çocuklar var.
İnsanları seviyor olsam da,
Çocukları bir başka seviyorum.
Bir başka da ne demek!
Ben, çocukları,
Bazı insanlar vardır o kadar çocuksu ki
Çocuksu bakıp çocuksu gülüyor
Çocuksu davranan her haliyle
Sanki hayatla oyun oynuyor
Dizlerinin üstüne düştüğünde.
Belli ki büyüklük ağır gelmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!