Hep mi yere düşer insan?
Gökyüzüne düştüm ben o gün;
Gök yüzüne!
Ayaklarım yerden kırılınca
Vuruldu ruhum.
Beyaz bir buluta sarıldım
Ben kuşları sadece gökyüzündekiler sanırdım.
Meğerse
İnsan canını kaybettiğinde
Ruhundan
Göğüs kafesine kuşlar dökermiş
Gök yüzüne doğru salmak için
Gölge adam
Sen devam et
Özgürlük şarkılarınla.
Biz uzaklarda da olsak
Seni duyarız, anlarız.
Ardından
Samimiyetten,
Sevgiden,
Saygıdan yana yoksa bağınız;
Ne işiniz var bahçemde?..
Kırmışsınız yine
Dalımı, budağımı,
Gönül tahttır
Herkese yer verilmez
Kalbim seçidir
Öyle herkesi sevmez
Özel olanı sever
Özene bezene sever
Hangi tomurcuğu dalından kopmuş görsem
Gövdemden yine sen kırılıp gidiyorsun.
Sonra birdenbire tekrar yıkılıyorum
Gövdem bi' yana ruhum bi' yana, tüterek...Sevgi Gül İlkaN
Bir tren garında akşam dönüşündesin
Üstün başın yırtılmış yara bere içindesin
Ah benim duygum
Yine acımla mı kavgaya tutuştun.
Hırpalanmışsın, çok hırpalanmışsın
Adım atmaya bir gram mecalin yokken
Ey acı!
Bir gram uykum var
Nedir garazın?
Duygularıma ilmek ilmek dokunuyorsun.
Gece midir sana aşık
Sen mi geceye?
Dünya acılar sahnesi ve bu sahnede herkes birbirinin izleyicisi...
İçimde bir gece ağrısı var
Uyutup uyuşturamadığım
Siz deyin kalp sızısı
Ben deyim dünya ağrısı...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!