Uyudum uyandım.
İki gözümün çiçeğini sallıyordum parkta.
Daha hızlı salla anne
Daha hızlı.
Beni uçur diyordu.
Yüzünde yaz güneşi,
Ruhunla bulduğun senindir
Cennete ayrılmış yerindir
Yağmur dualı sevincindir
Dünya bir elbisedir anla!..
Kaç düş kırıklığı, kaç ömür yorgunluğudur insan
Bir düşe binlerce kez düşüyoruz
Bir ömre binlerce kez yoruluyoruz
Duraklardan geçip duruyoruz ve ince eleklerden
Bin yudum huzura, göz açıp kapamaya mutluluğa
Neresi bizim yurdumuz yuvamız
Öyle çok acı var ki
Kalbimiz sürekli bir acının peşinde koşar halde.
Kan, ter içindeyiz.
Kalbi olan bu dünyada mutluluğa sıra bulamaz.
Gözlerini yüzüme dikiyorsun
Ben söktükçe
Tekrar tekrar diktiğini
Gülüşünle resmediyorsun
Şiir şiir vazgeçmem diyorsun
Ruhumda sancılı bir yağış
Koşturup durur aralıksız.
Her giden bir ay eksiltirmiş insanın ömründen.
Çok sevdiğim biri aralığı eksiltti
Toprağa kelepçelendim
Derin ruhların ızdırabı çok olur;
Bakmayın siz yüzlerinde çiçekler açtığına.
Üstlerinde çiçekler aça aça kabuk kırarlar.
Ki doğmak
Sırf beden denen elbiseyi taşımak değil ki.
Derin ruhlar öyle hassastır ki
Kısa zamanda
Çok acılar çektik.
Sözde çok mutluluklar başaracaktık...
Düşler içindeydik.
Düşüşler içinde kaldık...
Düşlerimin ağrısından duramıyorum.
Bu sancı nasıl geçer ey hayat!..




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!