Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Ruhumdaki saklanma odalarına vurdu kış güneşi
Kuşkulu hançerlerin kabzası yüreğimi deldi geçti
Dönek sevda devrindeyim, avucumda ter tükendi
Eflatun bir gök altındayım, hüznün şiirleri bitmedi.

Sensizliğin mevsiminde harfler üşüyor ellerimde
Aşktan artan anların rahmetiyle gümbürdüyor gök
Ezilmiş bir karınca yuvasını arıyor tozlu toprakta
Küflü kadehte içki hazin bir ayrılığın sırrını gizliyor
Mecalsiz sevilerin limanında bir kadın beni arardı.

Kıyılarımızın boş kumullarında yağmur altında dolaşmayı düşledikçe biz
Ne kadar istemesek de, inkar etsek de, bir gün her şey geçip gidecekti işte
Bir sevdanın ruletini çevirdikçe kanadı yüreğimiz, koptu birbirinden ellerimiz
Bedenimizdeki aşk telaşıyla, yüreğimizdeki kıyım ateşlerine attık kendimizi

Sapandan çıkan bir taş misali patladı öfkemiz sürüklendiğimiz aşkın nefesinden. Çığlık çığlığa aktığımız gecelerde hırçınlıklarımızı dayattık yüreğimize. Nedensiz taşlaşmalarla bıçkın düşünüşlerde ayrıldık, göğün en mavi denizlerinde olta atarak sevdamızın töresine karşı durduk. Suçumuzun sorgu mendillerini kurutmadan kan düşürdük yüreğe, can biçtik kalbimizdeki dileğe ve helalleşmesiz, duldasız yıldızları kendimize mesken seçtik.

Sözlerimin dağlarından bir çığ düşer, anlarsın beni günün birinde
Kutsal yüreğinin tapınaklarını sellerim basar, kaybolursun içimde

Bir gün, mavi bir iklime taşınır senin de bedenin
Bir yaşamak türküsü büyür üzünçlü dudağında

İsterdim ki, bir değişim yarat kendinde, söv sönmüş yıldızlara.
Kendine kahretme artık, seni çıldırtan huylarına derin bir çizgi çek.
Boşver yüreğini katmerleyen, gözlerini çivileyen üzünç basınçlarına
Yaşamak bir şarkı, yaşamak bir sevda, yaşamak gözlerin gibi gerçek.

Unutulmuş şarkıları anımsayarak değil, unutulmamış aşkları yaşayarak çoğalacaktık biz. Kaptansız gemilerle çıkmıştık bilinmez yolculuklara. Dümenimiz gece yorgunu, pusulamız balık pullarıyla örtülüydü. Sevişen gecelere bakardık yıldızlar altında, utanırdık. Sokulurduk birbirimize ve yunusların diliyle birbirimizi anlardık. Yitirilmiş umutlarımızı arardık en çok. Denizler hırçındı, denizler kabarık olurdu ve biz en çok sulara yüzümüz düşünce birbirimizi bulurduk.

Beni sana sürükleyen yağmur sağanağı hayat
Tüm çıkmazların mazgalında birikmekteyim
Peşimde geçmişimin hüzünlü sarmaşıkları
Lirik bir zaman slâydında beklemekteyim.

Sarılsam hasret gemilerinin güvertelerinde

Yaşamak ruletini döndürdükçe ellerimiz, biz kırılgan düşler sokağında hep birbirimizi özleyeceğiz.
Acılarımız sevinçlerimizle kavgalara durdukça asi, yangınımızı yazdıkça da sevdalı bakacağız yollarımıza.
Usumuz çıplak uykularda birbirine sarılmayı, anılarımız dününü reddetmeyi öğretecek sargılı kollarımıza
Aşk ki, her sabah lambasına gaz koyan bir el gibi üzerindeki ince zarı aralayarak açar gözlerini sabahlara.

Kılıçların öfkesidir ustura yalnızlığımızı biçen. Kelimeleri evrenden ödünç alarak kurmuştuk bu sevgi ve aşk sergisini. Çığırtkan duygularımızı toplayarak nostalji faytonuna attık şimdi bedenimizi. Günlerimiz öfkenin sargı bezlerini dolarken ağrılı bedenimize, biz yine de unutulan bir filmin müziğini bulacağız gönül sandığımızda.

Kendi sesimin tınılarından ayrılık işlerim gergefime
İmgelerime düşer düşlerin gelinliğini giyen bir kız
Şölenler kurulur, kadehler kırılır, öpüşlere düşerim
Bir şiir olurum en çok, yanardağ gözlerinde kalırım.

Vuslatın çıraları yanınca cemreler aya vurgun düşer

‘Öfkeli bir kalabalık oluruz bir gün, sığmaz hıncımız alanlara, soylu bir yumruk olur ineriz soysuzların kimliksiz çabalarına’…

Şahin olup yurdumun dağlarında dolaştım dün gece
Meçhul yarınlarımızın kara yazgılarını izledim sessizce
Gaziler feryattaydı, sürdüm şehit kanlarını göğsüme
Yanağımda kutsal yaş, kanlı toprağı sürdüm gövdeme