Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Bütün sorguların enleminden koparmıştım seni
İçimizdeki hoyrat sevilerin çarşafına tutunarak
Dudaklarımdaki istem ötesi hareket olmuştun
Ellerinin hoyrat kelepçelerinden sıyrılamadan
Duvardaki saatlerin zembereğine dolanmıştın

Mavi bir iklimin içindeyim seninle
Seril yüreğime asil bir yazgı gibi

Dilinin o kıskanç yelesine tutunup
Bir düşün sıcacık yatağında
Seninle olmak vardı şimdi
Korkularla harmanlanmış vakitleri
Dizlerine yatırıp sevmek vardı

Ellerin soğuk ve karanlık bir dehlizdi
Arsız bakışlarınla uzardı saçlarım
Tırnaklarımda sızılı bir sancıydın
Sevişmek isterdik perdesiz odalarda

Boş kollarımdaki yokluğunu izlerdim

Yılları birbiri ardına ekleyip aşkımızın kulesini örüyorum, yüreğimde şiirler
Sevinç ve mutluluk hüzzam bir tasa, bizi birbirimize sürükler bir gül gelgitler
Seni sevmek ilahi bir yasa, ömrümün her anı hüzün olsa da, bir bakışın yeter
Ruhumdaki en devasa şölensin sen, doğduğun gündür aşk, şahit olsun seneler

O kırpık bakışlarıyla henüz doğmamış şafak gülüşü...

Kendimizden kopmanın alışılmamış düğüm uçlarında
Ağladıkça daha çok bağlanıyorum sana ve yüreğine

Gün ışığını esirgediğin saçlarında alaz ellerim
Dudağına düşen damlalarda dolaşırken sevilerim
Bir menekşe kokusu sokulur ağlamaklı gölgemize
Bir yudum su gibi muştuları içmektir an seninle...

Kendi yalın manasına gücenmekmiş susmak

Harcanmış anların kıyım koltuklarında vakit kış, dudağımda ıslak bir öpüş
Yankılı odalarda sensizliği dinliyorum, üşüyen gövdemin alazında yangınlar
Kendi masalımın tabakasında anılar, kimi düşselim, kimi melankolik bir düş
Aşk yüzüyor sarı denizlerimde, birikti seven yüreğimde sevgi/li/ye mektuplar

Buyruklarla bükülü endamlı ruhumuzun ipeksi yollarında yürürken korkularımız düşlerimizi kovalar ve tanımadık bir el sürekli ruhumuzu okşar. Yaşamın merkezidir korkular, bunun için gönlümüzde oynaşır ışıklar. Bizler gün ışığına yürürken, renkler geniş ovalarımızda inadına birbirini konuklar. Günler devrilir peşi sıra, aşk, sevgi ve sevda bedenimizi yontan, kemiren bir akrepçe o yaşanası yollarda bile gözlerimizin kapanmasını bekler.

Yaşamın kirli kaldırımlarından geçerek sevgiye yürürdüm, uhdeli kucaklaşmalarla
Kirli gülümsemelerin soğuk avuçlarında sahte dualar, bir nefes uğurlanır coşkularla
Her ırmak kendi yatağını arayan bir ağıt, kurur çağlayanlar da bir gün vefasızlıklarla
Bir ömrün anılarını kara toprak gizler gülüm, kıyameti yaşarken biz dünyada talanlarla

Yorgun bir dünya, turunu tamamlamakta şimdi
Kırıntı düşler deryasında umutlar topluyoruz
Örümcek ağlarında biriktiriyoruz hüzünleri