Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Yorgun bir dünya, turunu tamamlamakta şimdi
Kırıntı düşler deryasında umutlar topluyoruz
Örümcek ağlarında biriktiriyoruz hüzünleri

Sabrın ulu çıkrıklarına tutunarak yıllara verdik göğsümüzü
Yıkılmış kuyulardan sular içtik, ararken sevda göğümüzü
Çığlıklarla büyüdük, umutla avuturken yorgun gönlümüzü
Söz olduk çoğaldık, bir aşkın içinde büyütürken ömrümüzü.

Dermansız yaralar oluştu bedenimde, bu kaçıncı bulut ağlaması yüreğimde
Kavuşmasız mevsimler de tükeniyor yar, sensizliğin feri oluştu gözlerimde
Yıkıldı aşkın nemli duvarları, suskun sözler biriktirdim sevda günlüğümde
Senli düşlerin zikzaklı yollarındayım, üşüyorum sensizlik mevsimlerinde

Yüreğimizin sızılı haritalarında bir yaşamak duldasına kıvrılır dudaklarımız, gün akşam olmadan. Zamanı diken terziler ücra barakalarda, içimizi kavuran dermansız yangınlardan mey umarken gönül sazlıklarımız. Yokluklardan kurduğumuz sevda masalarında bir şükür duası dökülür dilimizden, sevginin miadına gözyaşlarımızı sürdükçe. Her bekleyiş sorgulu günlerin yaprakları gibi iner takvimlerden, bulutlar geçerken yüreğimizin puslu ovalarından.

Uykusuz bir gecenin mihmanını alıyor içime rüzgâr
Kendime karışan yalnızlığın teninde coşkulu sular
Gönlümde bayram telaşı, dilde hüzünlü şarkılar
Dondurulmuş bedenimden dökülüyor ah sıvalar.

Bir gerçeğin gölgesinde kendime çok uzağım

İniltili bir düşün coşkulu yatağında
Kendi iç çekişlerimi dinlemekteyim
Gözlerimde açan bir çiçek ah nefesi
Yangınlar başlasın istiyorum o an
Denizlerimdeki sular çekilene dek
Islak dudaklarında yitmek istiyorum.

Yüreğinden genzime dolan nehirlerin kokusuyla
Onca masalın içinden gelip geçiyorum seninle
İçimin boşluğuna kurulup göğsüme yatıyorsun
Şafaktan önce uyanıp geldiğin yere dönüyorsun.

Ruhumu tarumar eden kokunla şekilleniyor aşk

Dudaklarının yıldız ışıltılarına gömdüm bakışlarımı, sular dondu
Yanağının gizlilerindeki derinlere daldım, gemiler karaya oturdu
Dumanlanıyordu saçların, yudumladıkça seni, bulutlar utanıyordu
Hangi şefkatti tenindeki, hangi sırların rehberi yüreğini sarıyordu?

İşkilli özlemlerin nidası dökülürdü dilinden, güvercinler dizlerinde gülümser

Garip bir mutluluk döngüsü yüreğimdeki
Yağmurdan önce ıslanmışlık nefeslenmesi
Duraksız, dinlencesiz, bitimsiz yol hikâyesi
Bir özlemin ormanı sanki yanan içimizdeki
O bir ateş, bir yangın alevi gövdemizdeki
Ne çok zaman geçmiş gül bakışlım;

Hiçbir kalem yazmadı gelişini, gidişini yazdığı gibi
Değişen iklimlerimin kırılma noktaları oldun birden
Bütün keşfetmişliklerim yazgım gibi duruyor önümde
Bir cehennem yalnızlığının alevi var şimdi yüreğimde

Her sevda umuda kundaklamadır yalnız bir bedeni. Biriktirilmiş sevgi sözcüklerinin karalamalarında, özlemin dayanılmazlıklarında her aşk olmazlığa yürümektir aslında. Yüreklerin yeşil ormanlar aradığı bal kovanlarında sevda buruk tadılır çoğu kez. Gecenin tam ortasında kötü düşlerden korunmalara kaçış gibi, en çok çocuk yanımızla sokuluruz sevdanın sonsuzluğu çağrıştıran kollarına.

Parsellere bölsünler şu gönlümün coğrafyasını
Çapraz ateşlere tutsunlar gövdemin omurgasını
Utançlara bölünüyor ruhum, asırlardır yarımım
Halsiz bir düşüm kendime, tut elimi düşüyorum

Bir yalan dünya ekranda, utançları da kanıksadık