Eskiden olduğu kadar kalmadı
Bende yazma şevki ve heyecanı;
Günde birkaç şiir, yazı yazardım,
Eski çamlar bardak oldu, hazanım!
Zamanlı zamansız ilham gelirdi,
Girdim duygu bağına sevgiyi sulamaya;
Sevgi boynunu bükmüş, başlamış kurumaya.
Saygı mutlak olmalı sevgiyi korumaya;
İlgi hazır olmalı sevgiye ulaşmaya!
Duygu bağı geniştir; haydi duygulanmaya!
Havadan sudan
Yazdığımın farkındayım.
Canım böyle istedi,
Ne yapayım?
Kemikleşmiş bir alışkanlığı
Yorumuyla mündemiç şiirler yazıyorum;
Size zahmet olmasın, yorum aramıyorum.
Zaman zaman okuyor, yorum da yapıyorum;
Zaman ve enerjimi boşa harcamıyorum.
Şiirler var gerçekten leziz pasta tadında;
Fâsid daire içinde döner, dolaşır, durursun
Bencilliğin yanı sıra kıskançlıktan kudurursun
Megaloman edasıyla herkese iş buyurursun
Dikkat et bastığın yere; yanar, erir, yok olursun...
Ara sıra gürüldeyip bir rüzgâr gibi esersin
Küçük şirin köşemde sıcak bir tas çorbayı
İçerken düşünürüm hep fakir fukarayı;
Dilerim Tanrı verir aç ve açıkta kalan
İnsanlara da kâfi gelecek ehven imkân...
Bilirim kıymetini sahip olduklarımın;
Varsa biraz değerim,
Sağlığımda bilinsin isterim.
Göçüp gittikten sonra
Heykelimi dikseler,
Ne yazar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!