Özdemir Aydın 2 Şiirleri - Şair Özdemir ...

bazı kadınlar beline gökkuşağını sarar
sarı kırmızı yeşil mavi mor
gözleri nisan yağmuru
bulutları genizde taşır
nehir nehir, ırmak ırmak
denizler dalgalanırken yüreğinde

Benim hayallerim çok uzakta, miyop gözler göremez.

görür elbet Yaradan, görmezden gelse de kul beşer
sen iman et Rab'bine, ne kefe taşar-ne mizan şaşar.

Kimi var irfan sahibi, kimisi vicdandan yoksun,
Silemiyorsan bir yetimin yaşını, cihana yüksün,
Ahlak abidesi arayan, son peygambere baksın,
İşte o zaman mizandan geçer, içindeki maktül.

kaç serap göçtü kızgın çöl kafesimden
kaç hicran düştü gönül penceresinden
sinemde yeşerdi, bar verdi ülvi bir dilek
soyut gizdi, sır ettim hayalin ötesinden.

rüzgârlar ritim tutar, mizansen sesimden

bülbülün figanı gülden m'ola
kondukça d/alına açılır yara.
sen onu dikenli çalı sanırsın
ecele tecelli hümeyra m'ola.

bahtı envarı şem'den m'ola

ben, senin mor buselerine tomur güller bıraktım,
süryani şarabı mı tattın kızıl dudaklarını çatlattın...

dalına küs düşmüş mor elmam
ahh kursağımda kalan sevdam
felek yolumuzu zül düşle kesti
dilerim düşünü gül etsin Mevla'm

Mor gülüşler uçurdum dudak uçurumunda
Kanadı kırık kuşların yarasını sarsın gönül burcunda
Ve türküler yaktım akşamın hüzün yüklü kızıl sesiyle
Bu şehre baharlar gelecek diye...

Ayak altında çiğnerken mağrur kibiri
Hırsız düşlerle zikrettim binbir fikiri
Suskunadır meylim, uykularım leylim leylim
Kuşlar gitsin, sen gitme...!!
Eyy gecenin mor gülüşlü şiiri...