Saffet Çakır Şiirleri - Şair Saffet Çakır

Gül aklıma düşünce,
benimle konuşur bu mavi gök, yıldızlar
gül aklıma düşünce kemiklerim sızlar.
Düşer bakışlarım konuşur ıssızlar
aşk suskun gönüllerde zemheri
bir yaz akşamıydı gülüşlerin gülperi

Sen,
Hayat sevincime ayrılan süremdin
Yaşadığım vatanımdın yöremdin
Şiarı dışına çıkmaktan hicap duyduğum
İlkemdin, ananemdin, töremdin
Sen...

Yıllar yılı hiç düşmedin dilimden
Şiir oldun, şarkı oldun, söz oldun
Pınar gibi süzülürsün kalbimden
Asıl oldun, özne oldun, öz oldun.

Canda yakın, şehir şehir uzaktın

Sen aklıma düşünce
benimle konuşur bu mavi gök, yıldızlar
sen aklıma düşünce kemiklerim sızlar.
Düşer bakışlarım konuşur ıssızlar
Bu kadar umarsız olma sevdiğim
ölümüne sevdim seni biliyorsun

Duamı duysun Yaradan
sarp dağlar kalksa aradan
bir kan sızar bu yaradan
sen aklıma düştüğünde

Yüce dağlar yine duman

Sen aklıma düşünce
bir tebessüm yayılır yüzüme
ılık dalgalar gibi
nehirler çağıldar içimde sen aklıma düşünce

kırlangıçlar ötüşür

Her yüze gülenin muhsin'mi sesi?
Bir işin düşünce sonra anlarsın
Hayat kavramının nedir öznesi?
Gözyaşın düşünce sonra anlarsın.

Kaplasa bedenin dert ile keder

İnsan su misali, hırçın bir ırmak
Olmalı alnı ak, su gibi berrak!
Annem diye göğsüne yattığım toprak
Sesle beni, salla beni, sar beni!

Su misali bir nehirde çağlayan
Gülüşlerin güle değdi sevdiğim
Hangi tufan beni sana bağlayan
Bir katresi sele değdi sevdiğim.

Yollarımı bağlasa da boran kar

SÜRGÜN

Biliyormusun kaç kurşun öptü yanağımdan?
Ben acıları dipekte ezdimde içtim.
Bir kızılderilinin yurdundan sürgünüydü aşkım!
Göğsümde dağlar, içimde erimiş kurşunlar taşıdım.