Saffet Çakır Şiirleri - Şair Saffet Çakır

Bende bu sevda sende o Naz!
Bir gece düşüme girseydin biraz
Biraz menekşe biraz kar beyaz
Varsa kat ömrüme ömründen olsun.

Ah! Yasla başını, hikaye uzun

Ahı tutar elbet gül dalında vurulan kuşun
Bir adı sen yamacında susadığım yokuşun.
Dualarım düğüm düğüm, içimde sıcacık yerin
Bilmem şimdi seninde mi ıslak mahmur gözlerin?

İnsanoğlu kendi şarkısından başkasını duymaz

Sevdiğim içime çöktü ayrılık
Bükülmez boynumu büktü ayrılık
Vuslata bir lahza ümidim vardı
Yoluma ateşler döktü ayrılık.

Yarim, can evimi sardı ayrılık

Kara sevda yollarımı kesende
Uzak kalmak zor geliyor bir tanem.
Ben güneşi beklerken her seherde
Dağlar boyu kar geliyor bir tanem.

İçimdesin hâla, yanım yöremde

Bilmiyorsan eğer hak hakikati
Bütün ilimleri bilsen ne yazar!
Dosyalar elinde bekliyor ati
İpekler içinde ölsen ne yazar!

Aydınlığa çıkar her yolu Hakk'ın

Bir güvercinin gözlerinde saklıydı gözlerin
bir suyun berraklığı kadar aydın yüreğin
gök mavisine dokunur ruhum, ruhunla
bir ateş damlar içine insanın zamanla
Elvan kaşların mürekkepten düşen damla
Anla beni toprak kokulu köylü güzeli anla!

Seninleydi ilk yağmura tutulduğum
Ah yürek düşüm!
yıllardır yörüngen de dönmüşüm.
Anadolunun bir köyünde seninle
Yaşamak isterdim...
Kırlarda koşmak isterdim seninle

Mahdut zamanlarda yaşıyorum
Taze bir çiğ gibi düşer gözyaşım zamansız
Saklım da kabuk tutmuş yara kanar amansız
Dümeni kırık gemi limana varır mı dersin!
Bir çöl yalnızlığı misali, içimde kedersin.

Her dert ki bir risaledir, bilene!
O mânâyı çözüp, gözyaşını silene.
Vuslata gönülden gizli bir sevgi sızar
Başkasına açsam derdimi sahibi kızar.
Saffet çakır

Yeter ki sen iste dağlarının üstünde mavi kar olayım
Eriyip akayım avuçlarında bir gül-i zar olayım.
Gözlerinin kristallerine sür beni, besmeleyle çek
Kirpiklerinin üstünde zülfikâr olayım.

Ve her rengin bir asaleti zerafeti var