Recep Uluçay Şiirleri - Şair Recep Uluçay

Artık kaçış ne mümkün teslim aldı yüreği
Lilyum , yazgı ve muamma dolu ölüm
Ruhumdan kurtarsam da bu değersiz bedeni
Teselli edemez beni hiçbir şey biliyorum

Geçti bahar en güzel haliyle senden evvel
Ay ışıl ışıldı, gece gökyüzüne çökünce
Yıldızların parıltısı damlardı ince ince
Ama hiçbiri değildi senden daha güzel

Çocuklar geliverirdi ve o masum gülüşleri

Bir parça hüzün, gül ve şark…
Dudaklarda geçen, bitmeyen zaman
Kederini yavaş yavaş içtiğim an
Süzülür gecenin billur camlarında aşk

Portakal kokuları siniversin saçlarına
Bir parça mavi deniz alıp götürse seni
Yasemin çiçeğinin utangaç rüyasına

Gülüşünün hatrı için o hüzünlü yıldızlar
Bir güneş gibi ışıldar gözbebeklerine

Sen beni o dalgın hallerimden bilirsin
Çünkü ruhum dalgıcıdır derin düşüncelerin
Şehirleri deniz kenarına götürmeye yeterdi sesin

Bendim dudaklarına çiy taneleri bırakan
Sabahın ve acının kırbaçlarına

Kalbinden derin, büyülü ve hıncahınç bir aşk
Dudaklarından yaprak yaprak kızıl bir gül düşer
Gözbebeklerini yıldızlar gibi göklere bırak
Ay ve gece bir uyku gibi kirpiklerine iner

Kadın ve gül arasında derin bir aşk
Etrafında dönüyor gümüşî yıldızlar
Gecenin altında dans ediyor bak
Sessiz, mahcup, sevdalı dakikalar

Geldim,
Geçen günlerimizin,nefes alıp verişlerimizin
Ve tenine rengini döken orkidelerin hatrına
Sessiz bir sokak ve aheste bir akşam olup
Serilirdim geçip gidiverdiğin yollarına
Hatıralar kadar güzel o sevdalı gözlerinin

Kentlerin sahil tarafıydın, parlak ve güzel
Bir bayram sabahıydı,gözlerimde bakışların

Yağmurlu bir inceliksin ve zarif bir ihtişam
Buyur ederdi beni nuruna bakışların

Güneş tüm haşmetiyle doğar şehrin üstüne
Bir hatırlayış, bir ağlayış tutar silkeler beni
Acılar hükmeder gözlerimin ülkesine
Çare yok, çare yok söküp atsam şu teni

Nehirlerin pastoral türküsü yayılır dağlara