Recep Uluçay Şiirleri - Şair Recep Uluçay

Ben ateşken, bir alevdin sen
Parlayan bir yıldızdın,gecendim ben

Aşkın ta kendisiydin,aşığındım ben
Sen bir bakıştın,gözbebeğindim ben

Ruhunu bekleyen çılgın bir uçurum
Tenine miras kalan safir bir şehvet
Geceyi döküverdim avucuna yudum yudum

Ellerimle yokluyorum hüznünü senin

Hayatı bir kepenek gibi atsam omuzlarıma
Varabilmem muamma şairlerin yurduna
Yüzünün sevinçle boyanmış o resmine aldanma
Sinsi bir yılan gibi mutluluk, sokuluverir koynuna

O şuh bakışlarınla karşılasan da ruhumu

Düşündüm bütün gece,kan,kemik,iskelet
Ve biraz da şehvetten ibaret değil ki ruhum
Hüznümü tenime bir mühür misali vurdum
Tatlı bir armağan olarak kabullendiğim lanet
Beni muhariplerin katına yükseltir biliyorum

Serin bir rüzgâr gibi konuverdin tenime
Hatırlayınca seni berrak bir yıldız olup
Düşer gözbebeklerimin kuyusuna gece

Ellerin ellerimde… Ah o bulunmaz anlar
Yağmurların bile gıpta ettiği dudakların

İşte cehennem,işte o muazzam ruzumahşer
Açtım çünkü ruhumun saklı penceresini
Başın döner,tutup çeker bu uçurum seni
Gözlerimin anlamına sığınmazsan eğer

Bir karabasan gibi çöker uykuna akşam

Çığlık çığlığa koşuyorum, istikâmet muamma
Gizemli bir haberin heyecanı dudaklarda
Sessizliğin hükmü var ruhlarımız arasında
Sözlerim boşluğa takılan yazgısız âmâ

Çığlık çığlığa koşuyorum, istikâmet araf

Sonsuz bir sessizlik ruhumun tunçtan kapısında
Bir alacaklı misâli inatla bekler durur
Aklımın tam ortasında amansız bir ur
Bağdaş kurar gülüşlerimin sofrasına

Doğurgan bir mavilik bağışlar kelimelerim

1

Sessiz,akışkan ve pek iltifat edilmeyen bir mazeret bulup
Sokuluyorum kentin o dargın ve inatçı damarlarına
Şehrin barışçıl tınısına kulak dahi kabartmadan
Bir ölüm mangası kararlılığında istikamet buluyor adımlarım

Kelimelerden bile ötelendim, artık ne çare
Yürüsem kadınların o kokulu rüyasına
Kalbimi ediverdim hüznüm için pare pare
Değmez oldu gecenin katreleri artık sana

Ellerini çağırsan da gülleri koparmaya