Recep Uluçay Şiirleri - Şair Recep Uluçay

Bir göl kenarında Türk yüzlü bir güzel
Suların o sonsuz uyumunu dinler
O mahmur gözleri bir kırmızı gül içer
Ufukları pırıl pırıl durulamış kutlu el...

Ey dilberitürkmenim, benim nazlı güzelim

1

Kadınlar

Dudaklarını sevgilisinin teninde unutup
Düşüvermişti yola geceyi keşfetmek için
Denizi gölge gibi anbean yanında tutup
O şairâne ilhamlara esir olmak isterdin

Bir acı gibi soğuk, bir acı gibi mutlak

Karanlık şehirlerin gizemiyle ruhunu süsleyen
Bir hayta,bir şair ya da bir gece rençberi
Olup yürürdüm yıldızlı gökleri yoldaş bilerek
Sessizliği sinemalara yakıştırmayıp
Hayatıma bir kokart gibi takmak
Yalnızlığa bir kadeh esrikliği katmak bana mahsus.

Aklımda ve kalbimde ebedî bir sancı
Beni şehirlerin kavgasına vâris kıldı
Utandım mirasımdan tenime azap tıkıldı
Artık kasabalar teskin ediyor şehirleri ne acı

Gözlere, geceye, güzele ant olsun
Masada yarım kalmış kimsesiz kadehlere
Pupa yelken yürüyen yorgun gemilere
O dindar duaların efsununa ant olsun

Geldim,gecenin bir yarısı yıldızları ve dolunayı
Kendi yazgıma şahit tutmak,
Kentlerin o amansız ve hayasız davetine
Tenimi rehnetmek için.
Uzun yollardan, ıssız iklimlerden geldim
Uzakları yakın eylemenin ne hayâli

Yürüyüş, yürüyüş meçhule doğru yürüyüş
Çepeçevre sarmış beni bu vebalı inat
Bir azap gibi çöküverdi gözlerime bu düş
Çöküverdi yazgıma bu ölümlü seyahat

Şehre doğru çığlık çığlığa kaçışır çocukluğum

Bir amansız boşluk, bir ölümsüz lanet
Tuttu getirdi beni dünyanın kıyısına
Kalabalıktan kaçan şu içli sükûnet
Gecenin hüzün dolu hatırasıdır bana

Ruhum, rüzgârların iflâh olmaz çocuğu

Ne sevgi ne merhamet yalnız derin bir dehşet
Ansızın kaplasa teni ah nasıl da isterdim
Ağla evet ağla, ağla ki ey sevgilim
Bir su gibi akıp gitsin kalbindeki melanet

Evet, sana sunacağım tek ölümsüz hediye