Rafet Maden Şiirleri - Şair Rafet Maden

Taşıdığım her değerin imzasını atarım,
Dertlere aldırmam,dünyayı satarım,
Her gece sevda şiirleri yazarım,
Ben ŞAİR 76'yım.

Dizi dizi sıralanır şiirlerim,

Bir yaz akşamıydı,
Ayrıldı ruhla ceset.
Ceset uzak yoldaydı,
Ruhsa cesete hasret.

Ruhu temiz bir insan,

Bak bu akşam bir başka Simav'ın havası,
Sanki seni bana getirecekmişcesine.
Ilgıt ılgıt kokuyor KARŞIYAKA'sı,
Sanki seni anlatıyor her esişinde.
Biliyorum sen yoksun yanımda,
Biliyorum hiçbir zaman gelmeyeceksin.

Bugün buluştuğumuzda bir tanem,
Ellerini tutmak isteğindeydim,
Konuştuklarımızın hepsi yalandı,
Haykırıp sana sus diyecektim.

Bilmezmisin ki üzerine gül koklayamam,

Yanıyorum hergün senin uğruna,
Islak dudağından su verirmisin?
Bitiyorken o bakışlarında,
Beni coşturmaya söz verirmisin?

Söylediğim her sözün kurbanıyken,

Toplanmış bugün başıma dostlarım,
Anladımki o meçhul yolculuktayım,
Feryad ediyor arkadaşlarım,
Anladımki o meçhul yolculuktayım.

Annem başımda ağlıyor, haykırıyor,

Gözleri ilah gibi dünyada eşi yok,
Kendisi çok güzel, marifetleride çok,
Gönlü zengin, yükseklikte merakı yok,
Varmı böyle sevgili söyleyin bana?

Yanımdan hiç ayrılmaz, eşi bulunmaz,

Kırdığım o temiz kalbin,
Yarasını nasıl sarayım.
Sözlerine uydum hep ellerin,
Dilimin kurbanıyım.

Hatamı bilerek inadıma,

Git bakalım.
Nereye kadar gideceksin.
Ne kadar uzaklaşsanda
Yine bana döneceksin.
Git bakalım.

Hasretin anası, dertlerin sayfası,
Ecelin sancısısın gurbet.
Yollar ecel, yollar mayın tarlası,
Ölüm kokuyorsun yine gurbet.

Anama, babama hasretken önce,