Rafet Maden Şiirleri - Şair Rafet Maden

Kanadı kırık bir kuşum burada,
Sen benim solmayan gülümsün.
İmkanı yok, gel diyemem sana,
Sen topraktan ayrılırsan ölürsün.

Bülbül hep güle hasret yaşarmı?

Çok ağır geldi bu ayrılık,
Biliyorum onu unutamıyorsun,
Heryerde sanki o varmış gibi,
Hayaliyle karşılaşıp duruyorsun.

Varlığında kıymetini bilmedin,

Bana yazdığın bu şiire,
Teşekkürden başka birşey bekleme,
Benim kalbim başka birinde,
Benden arkadaşlık bekleme.

Sen her zaman benim bacımsın,

Kaçmak istedim senin güzelliğinden,
Kaçtıkça ızdıraba sarıldım.
Yazmam derdim artık bir kelime,
İsyan ettim,her şaire darıldım.

Nefret ettim içimdeki sevgime,

Yine uyumam gereken bir saat,
Akşama işe gideceğim,
Ama uyku yokki heyhat,
Yine yastıkla kavga edeceğim.

Döneceğim bir sağa bir sola,

Kanla yazıldı her bir satırı,
Şerefiyle süründü yarım kalan türkü'm.
Tanımadı asla affı, tanımadı berâtı,
Prangayla yaşadı yarım kalan türkü'm.

Sensiz sokaklarda koştu durmadan,

Yalandı geçmişte birini sevdiğim,
Unutsun diye uydurduğum bir hikaye,
Ben senin kadar ne güzel gördüm,
Nede senden başkasını sevdim.

Geçmişten kopamadım diyerek,

Umutlar ekiyorum hasretimin üstüne,
Beraber oldukmu yeşerecek HATİCEM.
Kanma sakın ellerin sözüne,
Eller bizi düşünmez HATİCEM.

Her yere adımızı yazacağız,

Şu dağlara çıkıp haykırasım geliyor,
Enginlere söylemek, inletmek istiyorum.
Kimse anlamazken hırçınlaşıyor,
O kalplere sevda şiirleri yazmak istiyorum.

Karşılıksız sevgilerin son bulması için,

Nerdemiydim
Şimdi içmekten geliyorum.
İçtim ama pişman değilim,
Şimdi içmekten geliyorum.

Ölen bir sevgi var