Rafet Maden Şiirleri - Şair Rafet Maden

Issız bir vaktin yeldeğirmeninde,
Vaktimi döndürüyorum.
Kaybolan geçmişim
Şu zamana bağlı.
Ve yarınlarım ise
Meçhule.

Bir ceylan gezer bu şehirde,
Bakışı bir başka edası bir başka,
Peşindeyim şimdi gönül dağında,
Tutkusu bir başka hırsı bir başka.

Karşımda görünce içim titrer,

Sayısız dertlerim üst üste binmiş,
Kördüğümleri çözüyorum şiirlerimle.
Şairler hep menfaate yenilmiş,
Nefsimi bağlıyorum şiirlerimle.

Nefsimi bağlıyorum çünkü kudurmuş,

Cennetin güzelliğini üstünde toplamış,
Cehennem sıcaklığını kalbime saplamış,
Bu aşk yolunda çilelerime katlanmış,
Sevda yüklü meleğimsin, sevdalımsın.

Bazen azrail olur canımı alırsın,

Sığındım yüce Mevlaya,
Sensiz kaldığım gecede.
Umut bağladım her duaya,
Sensiz kaldığım gecede.

Tanrımdan seni dilendim,

Benim düşüncem vardı şu dünyada,
Kimseyi tanımaz akar giderdim,
Sel gibi bendleri yırtarcasına,
Korkusuz, sualsiz coşar giderdim.

Tanıdım bir güzel el-aman dedim,

Havasına kapılıp belimize taktık,
Herkese numaramızı bıraktık,
Bazen kaybettik bazen çaldırdık,
Yinede sevda oldu cep telefonu.

Modeli çıktıkça hep değiştirdik,

Neler getirdin neler sen bana,
Aşık olmadıysan bile kal yanımda,
Demiştim sana namerde muhtaç etmem,
Şu anda bile sözümdeyim SELMA.

Sözümde bulamazsın asla yalan,

Bir umut doldurdun şu kapkaranlık dünyama,
Daha nice yıllarımız var gelip geçecek.
Kimse ağlatamayacak ömrüm boyunca,
Şeytanın gölgesi bile senden uzak olacak.

Yeşeren çiçekler seninle süslenecek,

Sizler tanımayın ancak tanıyan bilir,
Kalp kıramaz birisiydi RAFET MADEN.
Eğer duyarsan bir rahmet getir,
Rahmete muhtaç birisi RAFET MADEN.

Bazen ORHAN bazen FERDİ dinleyen,