Özgen Öz Şiirleri - Şair Özgen Öz

Bilmezler sevdiğim;
Sen uzak bir yerde
Ben bu kentte,
Kaç kez özlemlerle yıktık geceleri
Yapayalnız hayaller içinde
Yüreğimize

Nicedir sarhoş düşlerim
sessizce sendeliyor gözlerimde,
her biri bir gölge gibi süzülüyor
karanlık bir odanın duvarlarından,
her adımda titreşen bir yalnızlık,
her nefeste seni anar gibi,

Yorgun akşamın sabahındayız
Gülsekte kuşlar ucmuyor gökyüzünden
İçimdeki durgun zamandayız sanki
Konuşmakta bir ihtimale dönüyor
Bütün bildiklerim hüsran oluyor
Susuyor yüreğimin dili

Bir insan gelir,
öyle ansızın, öyle habersiz,
bir gülümseyişle unutursun bütün dertleri.
Sanki yüreğine papatyalardan iklimler kurulur,
hevenk hevenk bahar taşar içinden.
Sanırsın ki gökkuşağının sekizinci rengi sensin,

Bir Kadın Vardı

Bir kadın vardı…
Yıllar gelip geçtikçe
Zamana sessiz sırlar örüyordu,
İçinden taşan cümleleri kimse duymuyordu,

Bir Kelebek Ömrüdür Ayrılık

Bir kelebek ömrüdür ayrılık,
Aşkın nefesini öperken ta derinden…
Oysa sevdiğim,
gülüşün yıldızlardan yakamoz,

Radyoda keman sesi
Hasta yorgun bir kadın
Eriyor bükülüyor
Öyle sessiz,
öylesine mahzun...
Öylesine derin...

Usulca dönüp baktım,
bir çift gözün bakışı....
Derken;gülümsedi...
Gülümsedim,
bir şarkı çalar gibi
tüm bildiklerim boşa gitti...

Bir şarkı gibisin sevdiğim
Gözlerin hüzzam
Dudakların nihamentten bir parça
Mahzun ve umut dolu
Bir şarkı gibisin sevdiğim...
Saçların hicazdan

bir şiirin içinde yapayalnız dolaşıyorum
Bütün heceler suskun
Tüm mısralar kimsesiz
Satır aralarında terketmiş kendini...
Bir şiirin içinde yapayalnız dolşıyorum
Tüm sözcükler silinmiş