Yıllar ve Gölgeler
Yaşam ne de çok alıp gitti bizi bizden, sevgili…
Yıllar ne de çabuk geçti, ömür tüketti.
Bilemedik baharı, penceremizde açan sardunyalardan başka,
bilemedik, dokunamadık gökyüzüne uzanan dalların şarkısını.
Aynı Mekânda, Farklı Zamanlarda
Oysaki;
İnsanın kendi içinde yolculuğu,
bir şarkının acı tınısında başlardı.
Bir mısranın kalbinde sızlardı anılar,
Özgürlük;
Yaşamın en mühim kapısıdır.
Onu açmak yalnızca delilerin meziyetidir.....
Oysaki;
İnsanın kendi içinde yolculuğu,
bir melodinin kıyısında başlardı…
Bir şiirin sessiz harflerinde,
bir notanın titreyen kalbinde…
Kendiyle konuşurdu insan,
Rakıyı Sevdadan Sevdik Biz
Rakıyı sevdadan sevdik biz…
Hani ilk kadeh suyla karışırken
buram buram hasret kokar,
aşk kokar… İlk kadeh.
“Rüzgârın Teninde Aşk”
Sevdiğim,
bazen bir çocuk kahkahası gibi geliyorsun,
bazen bir rüzgâr gibi değiyorsun saçlarıma.
Ne tanımın var ne sınırın —
Ey sabahlarımın güneşi,ruhumun sultanı!
Ey göz pınarlarıında ruhumu yıkayan kadın
O kış geceleri buğulu camlar ardında gülmeler
Çıtırdayan soba başında,odun ışığında
Başın göhsümde,ellerin avuçlarımda
O canım sabahları edişimizi elbette hatırlarsın...
“Kutsal Tenin Sessizliği”
Mabedin kapısı sessizce aralandı,
Ne kandil yandı, ne söz söylendi.
Yalnız iki nefes vardı —
Birbirini tanıyan,
Şairler yalnızdır bilirmisin dostum
Ya yorgundur yüreği,
yada
Vurgun yemiştir düşleri
Tanrının adetletsizliğine
ısmarlamadır gülüşleri....
Gel Diyorum Kadınım
İşte seni sevdiğimi haykırıyorum,
Sessizliğin tam ortasında,
Bir gökyüzü kadar büyük,
Bir deniz kadar derin bir “seni seviyorum” bu…




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!