Özgen Öz Şiirleri - Şair Özgen Öz

Kapadım gözlerimi
Yine sarhoşluğuna öyle bir kuruldumki
Yorgun bir şiirin tadı dilimin ucunda
Bir buğulu cam önünde
Yağmurlar yağıyor
Yapraklar dökülüyor içimde kuytu bir yere

“Sessizliğin Adı”

Konuşmadık hiç, değil mi?
Bir bakışın yetti her şeyi anlatmaya,
Rüzgâr bile sustu o an,
Bir yaprak düşerken,

Sessizliğime sarılıp uyudum dün gece
Sırf uyanmasın diye
Beni acıtan
Beni kanatan
Tüm cümleleri birer birer
yağmur sesine bağladım gizlice...

Gece olmadan sev beni,
İzmir'in ışıkları yanmadan sev,
Güneş batmadan,
Öylece çimenlere uzanıp
Kuş sesleriyle sev beni...
Parmak uçlarıma dokunarak sev,

Seninle Aşkın İzinde

Gözlerin düştü üstüme bir sabah,
Sessiz, usulca, hiç beklemediğim bir anda.
Ve ben, nefesimi tutarak izledim seni,
Rüzgâr bile kıskandı adımlarını.

Kelepçedeki Düş

Düşüncelerim kelepçede,
Yüreğim derin bir orman kuytusu,
Sessiz, karanlık, ama yaşamla dolu.
Dört bir yanımda silahlı adamlar,

"Gitmeler oldu sonra...
Ama kalbim, hep orada bekledi seni."

Zaman geçti,
Günler birbirini kovaladı...
Ama içimde bir an durdu seninle.

Gitmeler oldu sonra...
Ama kalbim, hep orada bekledi seni.

Zaman geçti,
günler birbirini kovaladı,
ama içimde tek bir an donup kaldı:

Ey sevgili...
Bu gece düşlerimde
delice sevişelim seninle
Dudakların dudaklarım arasında
Parmakların parmaklarımda sıkıca
nefesin kesilene kadar

Seviyorum seni
Kalbimin gözü,
Ruhumun yüzü
Aşk;
Senin yüceliginde buldu beni....
Seviyorum seni