Özgen Öz Şiirleri - Şair Özgen Öz

Gece denize eğilmiş bir sır gibi,
Körfez nefes alıyor ağır ağır.
Her dalga, içimde yankılanan bir kalp atışı,
Her meltem, tenime dokunan hayalin kadar gerçek.

Sanmıştık ki ikimiz,
Yüzümüz her sabah
gün ışığında yıkanır
Bahar öpüşleriyle
çiçek açar yüreğimiz
Sanmıştım ki,

Saçlarında gece
Yüzünde ay
Dudaklarında al güller
Hangi çiçek unuttu sende kokusunu
Hangi yıldız unuttu sende göz kırpışını
Gözlerin şiirden hangi yeşil

Ey Selena....!
Geceye aşk saçan ay tanrıçası
Sen Ay parçası Selena!
Bilgelik tanrısı Zeus un kızı...
Bilirmisin?
Sonsuzca uzanır ışığında,

Ben Selene, göklerin gümüş ışığı,
Her gece sana inerim, rüyanın kıyısına.
Saçlarını tarar rüzgâr, uyurken gözlerinde,
Benim ışığım saklanır kirpiklerinin gölgesine.

Sen Endymion, sessiz bir çoban,

Bir gün kapanınca gözlerim
O son nefesi bulduğumda
O günün sonunda
İşte o akşamdan sonra
Sen bilirsin ya
Daha güzel olacak gözlerinde hayalllerim

Kalmışlıklarım var içimde,
Zamanın bittiği o mazenimde.
Bir düş gibi kadın belirir ruhumda,
Öylece zamansız,
Öylece sınırsız,
Öylece özgürce…

Seninle yaşamak kadar güzeldir ölmek,
Ruhum kadar özgür,
Sevdam kadar sıcak
Seninle kaç nefes alışveriştirki bu sonsuzluk,
Seninle sevişirken,yeniden doğmak kadar güzeldir ölmek,
gözlerinin içinde gülümseyerek kaybolmak hayatın içinde

Bilmem kaç asır
Kaç zaman oldu yüzünü görmeyeli,
Saçlarını avuçlarımda
Hani bir okyanusu tutar gibi
Yağmurlu toprak kokusu gibi,
Bahar sabahında çiçekler içinde kaybolmak gibi

Özlemine kavuşmayı hayal et biraz —
kendi rüzgârınla dans ederken.
Hadi, tut kendi ellerinden.

Aşk için, hayalin için, özlemlerin için;
hayatta olma macerası için…