Bitmişti iş artık edelim idrak,
Paşalar, İstanbul'da kostak kostak,
İzmir ağlar dökülür yaprak yaprak,
Sevr ile bıraktılar bir gıdım toprak,
Nankörlük etme sen bre ey gafil,
Dağı taşı geçtim, aştım da geldim,
Yoruldum ırıldım eşiğe durdum,
Nice kurban verdim ipini aldım,
Mevla'm nefsime fak tutsak eyleme.
Zor sır-atın ince keskin yolları,
Sevmeler yalan, yalan varmalar
Yarım elmalar gönül almalar,
Gitmek esaslı, sahte kalmalar
Gönlümden düşte git, eyleme beni.
Ne sula, ne kurut, yalan bakmalar,
["ÖYLE". --,]
Sevgilim yürek atışım, sebebim, nefesim alış verişim,
Sen yola çıkışım sen eksik azığım,
Sendedir kayboluşum ve sende geri dönüşüm...
Az söyle, rızkı pay et eyle şükür
Böbürlenip kimseyi görme hakir,
Azrail ne zengin dinler ne de fakir,
Eyvah eyvah canlar eyvah, bir bulutmuş çöktü eyvah..
Atıp atıp içine, her şeyi olma hasta,
Dost belleme sen her yüze güleni,
Dar günde gör sevdim diyeni,
Eyvah sancıdayım çok geç anladım,
Zehir bala katılsa sezilmez imiş.
Güvenmez insan, insana şüpheli,
Geldiğime bin pişmanım,
Sarpa sardı gör bak yolum,
Ne başım var ne de sonum,
Çıkmazlardayım ben EYVAH..!
Aklımı aldın sen hayat,
AYRI AYRI UZAK KAVİMLER
HALİNDE YARATILDIK..
Bizi sevgisinden VAREDEN MEVLA,
Paylaşmamızın bizim için daha hayırlı olacağını buyurdu bunun yollarını gösterdi.
Duvarı nem insanı gam yıkar derler,
Bir toplumu içten içe çökerten de
bilgisizlik ve sevgisizliktir..
İlişkileri yavaş yavaş bitiren ise ilgisizlliktir.
İnsanın değeri, yaşarken bilinmeli,
İnsan bazen beşerden kaçar,
İnci olup kabukta yaşar,
Altın hiç gıymattan mı düşer,
Tüccar hak, değer vermeyince..
Mevla canı koymasın naçar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!