Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

Canım cicim aşkım dile düşürdün,
Sapaklara geldik beni aşırdın,
Kesildi ayağın yolu şaşırdın,
Artık sona geldik aklım kaçırdın,

Darılmaca yok, hem kırılmaca yok,

Adem erkek değil türünün ilki,
Yarım oldu malum ağaçla şekli,
Mecnun çölde arar bulurum belki,
Diğer yarısına beşer dediler,

Mevla elin verdi etti tezahür,

Dedim..

Geldim erenlere (şahım)eşiğe kadar,
Dedim çok dertliyim, (gardaş) ilaç varmıdır?
Yol çile, gül diken (he valla) böyle hakmıdır.?
Sarpa sardım dedim daha (menzil) çokmudur?

Bir söz edem beni tariz eyleme,
Büyük lokma ye can, büyük söyleme,
Çok düşün uğraşma illa çözmeye,
Bilmeceyim can, kimse bulası değil..

Nafile derdini açma göklere

Haki kat sicim gökten olup ulaşsa,
Şimşek ışısa yağmur olup yağsa,
Hızır yıldız derip, sofraya sunsa,
Kimse merak edip tadası değil.

İsa beşikte dillense konuşsa,

Artık ben vazgeçtim, benden sıyrıldım
İyi ki vardım da, ama yoruldum.
Bir hayli de aktım, gayrı duruldum,
Kabım da donucu, değildim dostum.

Bu son puzzleler de, kondu yerine,

DEĞİL Mİ?

Garibin, yazıda aynı kışı da,
Zalım kurup tuzak bekler pusuda,
Düşmeden ağa önce bakıp da,
Birazcık hesap olsa, gerek değil mi?

GÜZEL DEĞİL Mİ?
Baharın kokusu gülün özünde,
O'nu arar dururum gönül izinde
Pembe tende, el elde
Diken gülde güzel değil mi?

Şükür dilde, mutsuz asla yetinmez,
Kıyı yok, suyun bulanık girilmez,
Güvenip de asla yola gidilmez,
Az katlanılacak zahmet değilsin.

Küçük tepeler var senden sorulmaz,

Hey gönlünde yer edene değilde gerçek sahibine gurban olduğum can...!
Çekirge kaç kere sıçrar..?

Hava değişir, yol değişir, şartlar değişir, değişmez sandığın her şey değişir, dost sandığın ilk sapakda seni değişir.

Bir dem gelir tene yağmur dokunur da makyajın rengi akar, ilk gün gibi yüz ortaya çıkar,