Nevin Akbulut Şiirleri - Şair Nevin Akbulut

Bir notanın en sonunda asılı kaldığım hayat
Yüreğimin her köşesinde adın yazılı olsa da,
Yazmalara yetemedim.

Şiirlerim intihar kokuyor,
Şarkılarımız küflendi, her yerde eski rutubet kokusu

Gel günüme
Gece oluruz istersen
Saklar gece bizi gidecek yerimiz olmasın
Ağrıyan yerlerime bırak ellerini
Bilirim, çünkü;
Ellerin en şifalı doktorun ellerinden daha çok şifadır sızılarıma

Anlatmalıyım…
Bütün insanların beşerliğiyle,
Yanılgılarıyla
Ve insan olmanın verdiği kusurlarla
Anlatmalıyım Sana..

Bir cümleyle neler yaparsın
Kaça ayrılır bir cümle



Bir cümleyi parçalara bölersin, bölerken de türlü anlamlar yüklersin

Kırıkların tam orta yerindeyim,
Ne yana atsam ayağımı düşüyorum.


Gözlerimi oynatamıyorum, oynatsam bir şeyler batacak sanki,
Küçükken ters dönerdi kirpiklerim,

Pembe Şiir’lerim olmadı Benim hiç,
Hep Gri’ydi, Hani Siyah’a çalan..
Rengim Pembe’ydi,
Yüzüm Pembe’ydi
Ama Şiirlerim Gri’ydi.
Gri’yeydi!

Yaz Güneşi’nin büyüsü,
Ne çabuk da terk etti bizi..
Ve yürek sızızı,
Ne de çabuk geldi Bize..

Taptığım mabedinin kapısı,

Sen de mi unutturmak için geldin?
Geçmişi,
Unutmam gerekenleri,
Onları unuttuğum da,
Hatırlayacak bir şeyim olmayacak kadar,
Yalnızlaştığımda,

Yorgunum
Aramıza giren yollardan yorgunum,
Bizi birbirimize unutturan yıllardan.

Daha ne kadar yorulacağımı bilememekten,
Sensiz geçen her günümü yıllara çarpmaktan,

Ağzına doldurduğun firar etmiş kelimelerinle,
İpini koparmış yalnızlıklarla
Üzerime gelme!

Kapanmayan yaralarla,
-ki kapanmadığı için unutulmaz!